Portret rodzinny, 1965

Urodził się w 1889 r w Wilnie, zmarł w 1980 r w Krakowie.. Studia w petersburskiej ASP. Od młodości zafascynowany sztuką włoskiego renesansu, spędził kilka lat we Włoszech, dużo podróżował, studiując malarstwo i techniki malarskie w muzeach odwiedzanych krajów. W 1925 r objął katedrę malarstwa monumentalnego na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Po wojnie osiadł w Krakowie, prowadził katedrę rysunku i rzeźby na Wydziale Architektury krakowskiej Politechniki, w latach 1948-56 był prorektorem i rektorem tej uczelni.Wystawiał w Polsce i na wystawach zagranicznych. W 1937 r otrzymał złoty medal za polichromowaną płaskorzeźbę na międzynarodowej wystawie "Sztuka i technika". Dzięki studiom nad tradycyjnymi technikami, warsztat malarski artysty przypominał warsztat starych mistrzów. Obrazy malował na desce z podkładem gipsowym. Przywiązywał dużą wagę do rysunku obrazu, obrazom nadawał reliefowe, często złocone i srebrzone, wykończenie. Neoklasycystyczne obrazy i płaskorzeźby przedstawiały na ogół ludzkie postacie.