Scena orientalna z wielbłądami, 1866

Chlebowski, syn podolskiego szlachcica, wychowany był w Odessie, a wykształcony w Akademii Petersburskiej, która go parokrotnie nagradzała, aż po wielki złoty medal i stypendium zagraniczne. Właściwie całe życie spędził poza krajem, pozostając szczerym polskim patriotą. W 1859 wyjechał do Monachium, a stąd do Paryża, gdzie pozostał do 1864 r. Uczył się u J. L. Gérôme’a. W 1864 sułtan Abdul-Azis powołał artystę do Konstantynopola i mianował malarzem nadwornym. Dla sułtana malował przede wszystkim sceny bitew tureckich, dla siebie - obrazki z życia codziennego, poszukiwane z uwagi na ówczesną modę orientalną.
W 1876 powrócił, obsypany złotem, do Paryża, gdzie postawił sobie rezydencję. Dalej malował sceny orientalne, np. haremowe, bardzo wysoko wówczas cenione. W 1881 powrócił do kraju i osiadł w Krakowie, w tym mateczniku z Pana Tadeusza, gdzie zwierzęta zmęczone życiem przychodzą złożyć swe kości" (jak napisał inny polski malarz tego czasu).

Bardzo precyzyjnie namalowany obraz, ze zręcznym oddaniem bladej, jakby wilgotnej atmosfery wczesnego poranku.