Pejzaż, 1903

Uczeń Stanisławskiego i typowy przedstawiciel stworzonej przez niego krakowskiej szkoły malarstwa pejzażowego. Od swego nauczyciela przejął specyficzny sposób posługiwania się płasko i szeroko kładzioną plamą barwną oraz upodobanie do stosowania harmonijnych zestawień kolorystycznych.
W malowanych miękko i swobodnie pejzażach starał się uchwycić odmienność polskiego krajobrazu. Najczęstszym tematem jego płócien były zatopione wśród drzew dwory i kościoły oraz wiejskie zagrody.