Alea Iacta Est, 2003

Alea Iacta Est to największy projekt Stanisława Dróżdża zrealizowany na 50. Biennale Sztuki w Wenecji. 250 metrów kwadratowych ścian zostało wyłożonych kośćmi do gry, a widz zaproszony do stołu, przy którym mógł wyrzucić swój własny układ z pozostawionych na nim 6 kości. W specjalnej instrukcji przetłumaczonej na 40 języków Stanisław Dróżdż rzucał wyzwanie, by w ramach tej "ciemnej gry" zwiedzający odnalazł swój układ wśród 46.656 kombinacji znajdujących się wokoło. Ten komu się to udało - wygrywał, jeżeli nie - przegrywał. Spektakularnym zaproszeniem na wystawę do polskiego pawilonu była kostka do gry zapakowana w białe pudełeczko, a sześć liter na sześciu ścianach układało się w nazwisko artysty.


Urodził się w 1939 roku Sławkowie. Był absolwentem Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Tytuł magistra uzyskał w 1979 roku na podstawie wydanej przez siebie książki Poezja konkretna, ukazującej twórczość i życiorysy polskich poetów konkretystów. Jak przystało na absolwenta wydziału polonistycznego Dróżdża zawsze pasjonowały słowa. Był organizatorem licznych wystaw i sesji dotyczących poezji konkretnej zarówno w kraju jak i za granicą.
Dręczące artystę pytanie: dlaczego wiersze, opowiadania i powieści zawsze zaczynają się i kończą w określonym miejscu i w określony sposób, skłoniło go do porzucenia klasycznie postrzeganej literatury i skupieniu się jedynie na czystym słowie. Tak rozpoczęła się jego przygoda ze sztuką. W 1968 roku po raz pierwszy zaprezentował swoje prace publiczności, a w 1971 roku nawiązał stałą współpracę z galerią Foksal w Warszawie. To właśnie w tej galerii, pod skrzydłami Wiesława Borowskiego, powstały najważniejsze prace w dorobku artysty: cykl Teksty cyfrowe oraz instalacje Między i Żyłki. Artysta od momentu swojego debiutu wziął udział w ponad trzystu wystawach w kraju i za granicą. W 2003 roku reprezentował Polskę na 50. Biennale Sztuki w Wenecji.
Stanisław Dróżdż zmarł w 2009 roku we Wrocławiu.