Bez tytułu (Przybywanie ubywania, ubywanie przybywania), 1969 - 1973 r.

OPINIE:
- do pracy dołączony certyfikat autentyczności podpisany przez Annę Dróżdż


"(...) poezja konkretna polega na wyizolowaniu, zautonomizowaniu słowa. Wyizolowaniu go z kontekstu językowego, wyizolowaniu go także z kontekstu rzeczywistości pozajęzykowej, żeby słowo jak gdyby samo w sobie i dla siebie znaczyło. W poezji konkretnej forma jest zdeterminowana treścią, a treść formą. Poezja tradycyjna opisuje obraz. Poezja konkretna pisze obrazem".
Stanisław Dróżdż

Prezentowana praca należy do dorobku Stanisława Dróżdża, słynnego konceptualisty, twórcy poezji konkretnej, filologa, artysty i teoretyka. Zadebiutował w latach 60. w legendarnej wrocławskiej Galerii "Pod Moną Lizą", istniejącej na przełomie lat 60. i 70. Inicjatorem powstania galerii był Jerzy Ludwiński - teoretyk sztuki pojęciowej, krytyk, dziennikarz i wykładowca, kreator wydarzeń polskiej sztuki konceptualnej, współorganizator Ogólnopolskiego Sympozjum Puławy’66, twórca programu Muzeum Sztuki Aktualnej we Wrocławiu, zwanego "muzeum gry". Początkowo związany z Wrocławiem, u progu lat 70. Stanisław Dróżdż szybko stał się twórcą rozpoznawalnym w Polsce i za granicą. Poezja konkretna powstała jako kierunek artystyczny w 1953 roku, kiedy na ogólnoświatowym zjeździe w Sztokholmie ogłoszono jej manifest. Na Zachodzie była szczególnie popularna w latach 50. i 60. Artyści zajmujący się tą dziedziną sztuki tworzą poematy w postaci kompozycji wizualnych zbudowanych z układów liter i znaków typograficznych, które nie są podporządkowane żadnym związkom semantycznym czy syntaktycznym. Dróżdż początkowo swoje prace określał jako "pięciokształty" - czyli "metaforyczno-formalne samoanalizujące kodyfikatory rzeczywistości, integrującymi naukę i sztukę, poezję i plastykę". Oznacza to, że są zarazem tekstem i obrazem - kategorie te są zmienne i równoczesne. Dróżdż tworzył "pięciokształty" na płaszczyźnie i w przestrzeni trójwymiarowej. Nieraz były to pojedyncze litery, teksty słowne, teksty cyfrowe, teksty znakowe lub obiektowe. Poematy Stanisława Dróżdża to swoiste gry słowne, które redukują słowa aż do utraty znaczenia, lub wskazują na ich wieloznaczność. Fascynującym aspektem tej twórczości jest matematyka. Prezentowana kompozycja "Przybywanie ubywania, ubywanie przybywania" z 1973 przedstawia nałożone na siebie dwa ciągi cyfr od 1 do 9 i vice versa. Dzięki temu zabiegowi, konturowo zapisane znaki nabierają dwuznaczności. Jedynka jest jednocześnie dziewiątką, dwójka - ósemką, trójka - siódemką itd. Początek staje się końcem a koniec - początkiem. Jedynie środek, w postaci cyfry 5, pozostaje niezmienny.
Matematyka w poezji konkretnej stała się obiektywnym i uniwersalnym środkiem ekspresji znaczeń. Dróżdż posługiwał się cyframi w sposób analogiczny do słów i przedmiotów. W jednym z wczesnych tekstów teoretycznych twórca pisał: "Powstała tu sytuacja rodzi zapotrzebowanie na nową estetykę, opartą głównie na matematyce i logice jako kryteriach bardziej zobiektywizowanych i uniwersalnych niż historycznokulturowe (...). Tradycyjne kryteria estetyki wydają się coraz bardziej niewystarczające i niefunkcjonalne; dążenie do poznania prawdy sprawia bowiem, że bardziej chcemy wiedzieć i rozumieć niż irracjonalnie - bez obiektywniejszego sprawdzianu - czuć" (Stanisław Dróżdż, Pojęciokształty, "Odra" 1968, nr 12).
Permutacja matematyczna znalazła się również w jednej z najbardziej znanych prac Stanisława Dróżdża - "Klepsydrze" z 1967. Jest to cykl złożony z 54 plansz, oparty na permutacji słów "było", "jest" i "będzie". Poemat to medytacja nad strumieniem czasu, który został ukazany jako obraz za pomocą słów określających jego przemijanie i trwanie. Jednoplanszowa wersja tej pracy w 2009 ozdobiła fasadę Muzeum Współczesnego we Wrocławiu, mieszczącego się w schronie przeciwlotniczym z 1942 według projektu Richarda Konwiarza. Do jednej z najsłynniejszych prac należy instalacja "Między", zrealizowana w 1977 roku w Galerii Foksal. Wnętrze białego prostopadłościanu galerii pokryto rzędami przypadkowo ułożonych czarnych liter, które składają się na słowo "między". Choć ów słowo nigdzie się nie pojawiło, artysta wprowadził widza jakby do wnętrza tekstu i słowa. Jak zauważył Tadeusz Sławek, jeden z komentatorów twórczości Dróżdża, oglądający tę pracę ludzie mieli wrażenie, jak gdyby to oni byli czytani przez tekst. Sam Dróżdż sugestywnie określił proces patrzenia na tak rozmieszczony tekst jako obserwowanie go "z pozycji muchy". Instalacja została odtworzona w 2004 roku na międzynarodowej wystawie "Poza geometrię. Eksperymenty z formą od lat 40. do 70." w Los Angeles County Museum of Art w Kalifornii.
Należy do grona najwybitniejszych przedstawicieli poezji konkretnej. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie studiował w latach 1959-64. W 1964 roku zadebiutował jako poeta wierszami tradycyjnymi w "Arce. Informatorze Klubu Młodzieży Artystycznej ZSP", a w roku 1967 zaczął pisać pierwsze teksty konkretne. Jego prace są prezentowane na wystawach w kraju i za granicą od 1968 roku. W 1979 roku opracował i opublikował książkę Poezja konkretna. Wybór tekstów polskich oraz dokumentacja z lat 1967-77.

PODATKI i OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.