LIMBY, 1931

Stanisław Gałek, malarz, rzeźbiarz. Naukę rozpoczął w Szkole Zawodowej Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, gdzie uczył się rzeźby ornamentalnej i figuralnej. W latach 1896-1899 był w tejże szkole asystentem w klasie rysunku E. Kovatsa. W latach 1899-1900 studiował na krakowskiej ASP pod kierunkiem Malczewskiego i Stanisławskiego, a następnie w Kunstgewerbeschule w Monachium oraz Ecole Nationale des Beaux-Arts w Paryżu u J. L. Gerome`a. Po powrocie do kraju zamieszkał w Zakopanem, gdzie należał do Towarzystwa Sztuka Podhalańska. W latach 1912-31 był nauczycielem w Szkole Zawodowej Przemysłu Drzewnego w Kołomyi, a następnie w Zakopanem. Odbywał liczne podróże artystyczne, m.in. do Włoch, na Krym. Był aktywnym członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, brał udział w licznych wystawach w kraju. Gałek był przede wszystkim autorem realistycznych pejzaży tatrzańskich, wśród których najliczniejsze były widoki Morskiego Oka. W latach międzywojennych miał opinię najlepszego pejzażysty Tatr. Obok doskonałego warsztatu, techniki, prace jego cechuje umiejętność oddania nastroju, kolorytu górskiego krajobrazu. Gałek tworzył również obrazy o tematyce marynistycznej, sceny rodzajowe, portrety, kompozycje kwiatowe. Był projektantem kilimów dla stowarzyszenia "Kilim" w Zakopanem. Jego prace znajdują się w zbiorach muzeów narodowych i okręgowych w Polsce.