PEJZAŻ ZIMOWYZ POTOKIEM, 1924

Uczył się w Szkole Zawodowej Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u J. Malczewskiego i J. Stanisławskiego, w Kunstgewerbeschule w Monachium i w École Nationale des Beaux-Arts w Paryżu u J. L. Gérôme’a. Od 1908 r. mieszkał w Zakopanem. Był nauczycielem w Szkołach Zawodowych Przemysłu Drzewnego w Kołomyi i Zakopanem. Należał do Towarzystwa "Sztuka Podhalańska" i TZSP w Warszawie. Wystawiał w kraju (m.in. w TZSP w Krakowie i Warszawie, TPSP we Lwowie, a po 2. wojnie światowej z ZPAP w Zakopanem) i za granicą (m.in. w Berlinie w 1910 r.). Na swoich obrazach uwieczniał przede wszystkim pejzaże tatrzańskie i w okresie międzywojennym uważany był za najlepszego ich malarza. Obrazy Gałka wyróżnia realizm, umiejętne oddawanie cech krajobrazu górskiego, jego kolorytu i atmosfery.