STARY BUNKIER

Dwóch chłopców typowo dla artysty ubranych w podwinięte spodnie, białe koszule, czapki na głowach, boso zbliżają się zaciekawieni do zawalonego szybu - bunkra widocznego w części centralnej obrazu. Na pagórkach okopów widnieją poprzewracane słupy z drutem kolczastym. Powyżej lekko zasnute niebo. Najwyraźniej chłopcy zakradli się na teren ogrodzony. Umieszczenie punktu zainteresowania młodzieńców w partii centralne kompozycji, a zarazem punktu "pierwszego kontaktu wzrokowego" wydaje się być zamierzeniem wciągnięcia widza w sytuację przedstawioną na obrazie.