Nauzykaa, 1978 r.

"U Horno-Popławskiego w ciągle powtarzanym motywie głowy ludzkiej skupiają się echa pradawnego kultu czaszki - symbolu Adama, mieszkania duszy i siedliska tajemnych mocy. Przede wszystkim jednak objawia się tutaj pewna "pochwała rozumu", "zamieszkującego" głowę i postawa wiary w głębię wnętrza człowieka. Szczególnie często powracał symboliczny temat "snu" i "przebudzenia", przynoszący za każdym razem pewien potencjalny zwiastun metamorfozy." (Dorota Grubba)
"Rzeźbiarz uzyskał mistrzostwo w osiąganiu głębi wyrazu za pomocą minimalnych środków. W jego pracach uwidacznia się szacunek, jaki żywił artysta do kamiennego tworzywa. "Stanisław Horno-Popławski odkrył, jak wielkie możliwości rzeźbiarskiej ekspresji otwiera przed artystą zwykły, tak często znajdowany w Polsce głaz polny - granit przyniesiony niegdyś przez lodowiec. Najczęściej dobrze już obtoczony w sposób naturalny, posiada autentyczną ekspresję prymitywu i walory surowego tworu natury, a jednocześnie, poddany przez rzeźbiarza niewielkim zabiegom kształtującym, staje się wymownym tworem jego sztuki." (Wojciech Skrodzki)
Wnuk zesłanego na Kaukaz powstańca styczniowego. W 1908 roku wraz z rodziną opuścił Gruzję, kilka lat spędził w Moskwie kończąc tam Korpus Kadetów. Zwiedzając muzea i galerie zafascynował się malarstwem. Od 1922 studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych: malarstwo u prof. Tadeusza Pruszkowskiego oraz rzeźbę u prof. Tadeusza Breyera. W latach 1932-39 prowadził zajęcia rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Od stycznia 1946 do września 1949 prowadził katedrę rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1949 przeniósł się do Trójmiasta, obejmując stanowisko profesora i dziekana Wydziału Rzeźby Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych. Jego rzeźby wystawiane były na wielu prestiżowych wystawach zagranicznych, (m.in. na Międzynarodowej Wystawie Rzeźby Współczesnej w Paryżu oraz na XXXI Biennale Sztuki w Wenecji ). W 1996 roku otrzymał doktorat honoris causa Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Rok później w Pałacu Opatów w Oliwie wręczono rzeźbiarzowi drugi doktorat honoris causa - gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uroczystość połączono z otwarciem w pałacu kolejnej, ostatniej już za życia artysty wystawy indywidualnej.