PEJZAŻ Z DOMEM

Malarz, ilustrator i scenograf. Malarstwo studiował w latach 1882-1886 w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego, Izydora Jabłońskiego i Władysława Łuszczkiewicza. Nagroda za kopię gotyckiego fresku w klasztorze pocysterskim w Lądzie koło Konina umożliwiła mu wyjazd do akademii monachijskiej, gdzie kontynuował studia u Hertericha i Liezen-Mayera (1887-1890). Wielokrotnie podróżował po Włoszech. W latach 1914-1915 brał udział w walkach I i II Brygady Legionów Polskich. Z tego okresu pochodzą liczne rysunki i akwarele ze scenami walk i życia obozowego. Po zakończeniu działań wojennych objeżdżał Polskę rejestrując w rysunkach straty i zniszczenia. Malował także portrety, między innymi swojej żony Gabrieli Zapolskiej, liczne nastrojowe pejzaże, sceny rodzajowe i myśliwskie. Kilkakrotnie współpracował przy panoramach malarskich. W 1894 roku w Monachium przystąpił wraz z zespołem, w którego skład wchodzili między innymi Piotrowski, Radziejowski, Axentowicz, Wankie i Żelechowski, do malowania panoramy Tatr (w 1900 roku panoramę tę zakupił na licytacji Jan Styka, który użył jej wtórnie jako płótna). Od 1921 roku mieszkał w Krakowie. Był członkiem krakowskiego i lwowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Wystawiał w Londynie (1906), Warszawie (1928), Piotrkowie Trybunalskim (1932), Buffalo (1932), Lublinie (1937) oraz wielokrotnie w Krakowie.