ZŁOCZÓW, 1921

Malarz, ilustrator i scenograf. Malarstwo studiował w latach 1882-1886 w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego, Izydora Jabłońskiego i Władysława Łuszczkiewicza. Nagroda za kopię gotyckiego fresku w klasztorze pocysterskim w Lądzie koło Konina umożliwiła wyjazd do Akademii Monachijskiej, gdzie kontynuował studia u Hertericha i Liezen-Mayera pomiędzy 1887 a 1890 rokiem. Wielokrotnie podróżował po Włoszech. W latach 1914-1915 brał udział w walkach I i II Brygady Legionów Polskich. Z tego okresu pochodzą liczne rysunki i akwarele ze scenami walk i życia obozowego. Po zakończeniu działań wojennych objeżdżał Polskę rejestrując w rysunkach straty i zniszczenia. Malował także portrety, między innymi swojej żony Gabrieli Zapolskiej, liczne nastrojowe pejzaże, sceny rodzajowe i myśliwskie. Kilkakrotnie współpracował przy panoramach malarskich. W 1894 w Monachium przystąpił wraz z zespołem, w którego skład wchodzili między innymi Piotrowski, Radziejowski, Axentowicz, Wankie, Żelechowski, do malowania panoramy Tatr (w 1900 roku panoramę tę zakupił na licytacji Jan Styka, który użył jej wtórnie jako płótna). Od 1921 roku mieszkał w Krakowie. Był członkiem krakowskiego i lwowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Wystawiał w Londynie (1906), Warszawie (1928), Piotrkowie Trybunalskim (1932), Buffalo (1932), Lublinie (1937) oraz wielokrotnie w Krakowie.
Złoczów, miejscowość, w której malował artysta, położony w zachodniej Ukrainie, na wschód od Lwowa. Obraz zakomponowany został symetrycznie wzdłuż osi, którą stanowi fontanna w okrągłym basenie. Po obu stronach widoczne są czerwone akcenty dachów. Całość zaś jest zamknięta zielonymi rozłożystymi drzewami.