Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
KARTA OBIEKTU
Stanisław KAMOCKI (1875 - 1944)
Pejzaż górski, około 1921 r.
olej/płótno, 47,5 x 67 cm
sygnowany l.d.: `Kamocki`
na odwrociu naklejka Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskim
WYSTAWIANY: Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskim, Salon Doroczny 1921/22
Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych między innymi u Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego, który niewątpliwie wywarł największy wpływ na twórczość Kamockiego. Obok Stanisława Filipkiewicza uznawany jest za jednego z najwybitniejszych kontynuatorów symbolistycznej formuły pejzażowego malarstwa Stanisławskiego, którą w ten sposób wyjaśnił Wiesław Juszczak:
"[...] Jego [Stanisławskiego] pejzaże są bowiem rzeczywiście czyste, niepodatne na interpretację alegoryczną, są wolne od tego, co malarze pogardliwie nazywają "literaturą". Ale to właśnie potwierdza raczej odpowiednio rozumiany symbolizm omawianych tu obrazów. Co więcej, "czysty" pejzaż jest tym rodzajem malarskim, za pomocą którego najprościej uzewnętrznić się może symbolistyczna postawa artysty. [...] symbolizm traktuje wszystkie elementy natury, wszystkie przejawy życia jako analogiczne, stanowiące zawsze wzajemne wobec siebie analogie. A poza tym jeszcze każda rzecz, stanowiąc zamknięty, pełny i skończony mikrokosmos, jest w tej interpretacji wiernym i pełnym odzwierciedleniem makrokosmosu. [...] Obiektywizm symbolizmu nie pozwala mu się zatrzymywać w sferze doznań czysto optycznych, nie pozwala mu traktować jednej sfery wrażeń jako wystarczającego, wyłącznego źródła poznania przedmiotu, który w innych swoich cechach pozostaje nieuchwytny. [...] nie może poprzestać [symbolizm] na "zjawiskowym", złudnym kształcie przedmiotu. Operuje on rzeczami w całej ich konkretności, bez zadowalania się powierzchnią. [...] poznanie sięga dalej i, oprócz zmysłowego, musi być także intuicyjne, to znaczy takie, w którym bezpośrednio obcujemy z psychicznym życiem przedmiotu, i dopiero w tym "głębszym" niejako akcie poznania odkrywamy pełnię bytu rzeczy, przenikamy jego esencję do końca."
Wiesław Juszczak, Jan Stanisławski, Warszawa 1972, s. 65 - 69.
"[...] Jego [Stanisławskiego] pejzaże są bowiem rzeczywiście czyste, niepodatne na interpretację alegoryczną, są wolne od tego, co malarze pogardliwie nazywają "literaturą". Ale to właśnie potwierdza raczej odpowiednio rozumiany symbolizm omawianych tu obrazów. Co więcej, "czysty" pejzaż jest tym rodzajem malarskim, za pomocą którego najprościej uzewnętrznić się może symbolistyczna postawa artysty. [...] symbolizm traktuje wszystkie elementy natury, wszystkie przejawy życia jako analogiczne, stanowiące zawsze wzajemne wobec siebie analogie. A poza tym jeszcze każda rzecz, stanowiąc zamknięty, pełny i skończony mikrokosmos, jest w tej interpretacji wiernym i pełnym odzwierciedleniem makrokosmosu. [...] Obiektywizm symbolizmu nie pozwala mu się zatrzymywać w sferze doznań czysto optycznych, nie pozwala mu traktować jednej sfery wrażeń jako wystarczającego, wyłącznego źródła poznania przedmiotu, który w innych swoich cechach pozostaje nieuchwytny. [...] nie może poprzestać [symbolizm] na "zjawiskowym", złudnym kształcie przedmiotu. Operuje on rzeczami w całej ich konkretności, bez zadowalania się powierzchnią. [...] poznanie sięga dalej i, oprócz zmysłowego, musi być także intuicyjne, to znaczy takie, w którym bezpośrednio obcujemy z psychicznym życiem przedmiotu, i dopiero w tym "głębszym" niejako akcie poznania odkrywamy pełnię bytu rzeczy, przenikamy jego esencję do końca."
Wiesław Juszczak, Jan Stanisławski, Warszawa 1972, s. 65 - 69.
cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu
Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.
Dodatkowy opis
Nota biograficzna:
KAMOCKI Stanisław
Malarz i grafik. Urodził się 18 listopada 1875r. w Warszawie, zmarł 10 lipca 1944r. w Zakopanem. Od 1912 był żonaty z Zofią z Zatheyów, córką pedagoga i literata Hugona. Siostra Zofii - Jadwiga - była żoną malarza Władysława Jana Pochwalskiego i matką malarzy Kaspra i Stanisława Pochwalskich.
Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego. Naukę uzupełnił w Paryżu. Nauczał malarstwa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet M.Niedzielskiej, a od roku 1919 r. prowadził katedrę pejzażu na ASP. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", wiedeńskiej Secesji i towarzystwa "Sztuka Podhalańska". Uznawany jest - obok S. Filipkiewicza i L. Misky'ego - za jednego z najwybitniejszych kontynuatorów symbolistycznej formuły pejzażowego malarstwa Stanisławskiego. Utrwalał widoki Wołynia, Podola, Spisza, Orawy, okolic Krakowa i Zakopanego. Pozostając pod przemożnym wpływem sztuki Stanisławskiego malował gęstą olejną farbą o równomiernym natężeniu barw stosując niewielkie napięcia walorowe. Od 1906 r. Kamocki monumentalizuje tematy pejzażowe opracowywane wcześniej na niewielkich formatowo obrazach. W latach młodzieńczych artysta syntetyzuje formy, kształty buduje dynamicznie kładzioną plamą barwną, traktując dekoracyjnie poszczególne elementy pejzażu - drzewa, budynki, chmury. Wówczas właśnie wyzwala się spod wpływu mistrza tworząc własny, niepowtarzalny styl malarstwa krajobrazowego.Od 1910 roku prowadził katedrę pejzażu w ASP w Krakowie. Należał m.in. do wiedeńskiej Secesji, TAP „Sztuka”, PZAP w Krakowie. Był założycielem Towarzystwa Sztuki Podhalańskiej. Kamocki był jednym z najlepszych kontynuatorów sztuki Jana Stanisławskiego. Głównym tematem jego malarstwa jest pejzaż - szczególnie ziemi podkrakowskiej i Podhala. Pejzaże te powstawały głównie w plenerze. Gamę barwną ograniczał do zieleni i szarych błękitów. Był również twórcą plakatów oraz dekoracji kabaretu „Zielony Balonik”. Wykonywał też litografie barwne o tematyce krajobrazowej.
Malarz i grafik. Urodził się 18 listopada 1875r. w Warszawie, zmarł 10 lipca 1944r. w Zakopanem. Od 1912 był żonaty z Zofią z Zatheyów, córką pedagoga i literata Hugona. Siostra Zofii - Jadwiga - była żoną malarza Władysława Jana Pochwalskiego i matką malarzy Kaspra i Stanisława Pochwalskich.
Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego. Naukę uzupełnił w Paryżu. Nauczał malarstwa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet M.Niedzielskiej, a od roku 1919 r. prowadził katedrę pejzażu na ASP. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", wiedeńskiej Secesji i towarzystwa "Sztuka Podhalańska". Uznawany jest - obok S. Filipkiewicza i L. Misky'ego - za jednego z najwybitniejszych kontynuatorów symbolistycznej formuły pejzażowego malarstwa Stanisławskiego. Utrwalał widoki Wołynia, Podola, Spisza, Orawy, okolic Krakowa i Zakopanego. Pozostając pod przemożnym wpływem sztuki Stanisławskiego malował gęstą olejną farbą o równomiernym natężeniu barw stosując niewielkie napięcia walorowe. Od 1906 r. Kamocki monumentalizuje tematy pejzażowe opracowywane wcześniej na niewielkich formatowo obrazach. W latach młodzieńczych artysta syntetyzuje formy, kształty buduje dynamicznie kładzioną plamą barwną, traktując dekoracyjnie poszczególne elementy pejzażu - drzewa, budynki, chmury. Wówczas właśnie wyzwala się spod wpływu mistrza tworząc własny, niepowtarzalny styl malarstwa krajobrazowego.Od 1910 roku prowadził katedrę pejzażu w ASP w Krakowie. Należał m.in. do wiedeńskiej Secesji, TAP „Sztuka”, PZAP w Krakowie. Był założycielem Towarzystwa Sztuki Podhalańskiej. Kamocki był jednym z najlepszych kontynuatorów sztuki Jana Stanisławskiego. Głównym tematem jego malarstwa jest pejzaż - szczególnie ziemi podkrakowskiej i Podhala. Pejzaże te powstawały głównie w plenerze. Gamę barwną ograniczał do zieleni i szarych błękitów. Był również twórcą plakatów oraz dekoracji kabaretu „Zielony Balonik”. Wykonywał też litografie barwne o tematyce krajobrazowej.
Informacje dla kupujących:
Do każdego niesprzedanego obiektu można zgłosić chęć kupna.
Polecamy skorzystanie z opcji "POAUKCYJNE ZGŁOSZENIE KUPNA".
Więcej informacji:
tel.: 22 818 94 68, tel. kom.: 506 122 445
e-mail: aukcje@artinfo.pl
Polecamy skorzystanie z opcji "POAUKCYJNE ZGŁOSZENIE KUPNA".
Więcej informacji:
tel.: 22 818 94 68, tel. kom.: 506 122 445
e-mail: aukcje@artinfo.pl
biuro@artinfo.pl | www.artinfo.pl
Zgłoszenie chęci kupna obiektu
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem:
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl