Strona korzysta z plików cookies. Zamknięcie tego komunikatu oznacza zgodę na ich zapisywanie na Twoim komputerze. Dowiedz się więcej. Zamknij
Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
KARTA OBIEKTU
KAMOCKI Stanisław | SŁONECZNY DZIEŃ, 1911/1912

Stanisław KAMOCKI (1875 - 1944)

SŁONECZNY DZIEŃ, 1911/1912

olej na płótnie
120 x 180 cm
sygnowany l.d. "S. Kamocki",
na odwrocie na krośnie "S. K."; na krośnie 5 nalepek wystawowych (jedna niemal całkowicie zniszczona), 2 kwity przewozowe oraz napisy

Wystawiany m.in.:
1911/12 - Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych (Salon), Warszawa
1912 - Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Kraków
1916 - XX Wystawa Towarzystwa Artystów Plastyków
"Sztuka", Kraków, Pałac Sztuki.
1920 - XII Międzynarodowa Wystawa Sztuk Pięknych (Biennale) w Wenecji.
Reprodukowany m. in.:
"Sztuka" 1897-1922, Towarzystwo Artystów Polskich "Sztuka", Lwów 1922.

Uczeń Wyczółkowskiego i Malczewskiego, a przede wszystkim - Stanisławskiego: najzdolniejszy i przez mistrza upatrzony na kontynuatora szkoły pejzażowej. Już w 1907 r. Wilhelm Mitarski pisał o nim: "Przybyło naszemu pejzażowi parę typów piękna - Kamocki, Szczygliński." Obdarzył go też epitetem "malarza epickiego", z uwagi na integralny związek sztuki Kamockiego z widokami rodzimymi, zwłaszcza z ziemią krakowską. Najlepsze pejzaże artysty, powstałe w latach 1900-1915, znajdują się niemal bez wyjątku w muzeach (o tym, że są wyjątki, świadczy Słoneczny dzień). "W drugim, znacznie dłuższym lecz słabszym okresie twórczości Kamecki używał jako podobrazia przeważnie tektury. Środki artystyczne uległy uproszczeniu; zarówno bryła jak i przestrzeń jest traktowana płasko (…). W pierwszym okresie twórczości, przypadającym na lata 1900-1915, malował zwykle na płótnie gęstą pastą olejną, którą nakładał obficie, uzyskując efekt konkretnej, materialnej powierzchni malarskiej. W obrazach z tego czasu natężenie światła jest równomierne, a gama barwna niezbyt szeroka - w krajobrazach letnich stosował ciężkie zielenie o niezbyt silnym napięciu walorowym, w zimowych - złotawobłękitne lub szarosine." (Adam J. Błachut, SAP).

cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu

Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.
 
Dodatkowy opis
Nota biograficzna:
KAMOCKI Stanisław
Malarz i grafik. Urodził się 18 listopada 1875r. w Warszawie, zmarł 10 lipca 1944r. w Zakopanem. Od 1912 był żonaty z Zofią z Zatheyów, córką pedagoga i literata Hugona. Siostra Zofii - Jadwiga - była żoną malarza Władysława Jana Pochwalskiego i matką malarzy Kaspra i Stanisława Pochwalskich.
Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego. Naukę uzupełnił w Paryżu. Nauczał malarstwa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet M.Niedzielskiej, a od roku 1919 r. prowadził katedrę pejzażu na ASP. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", wiedeńskiej Secesji i towarzystwa "Sztuka Podhalańska". Uznawany jest - obok S. Filipkiewicza i L. Misky'ego - za jednego z najwybitniejszych kontynuatorów symbolistycznej formuły pejzażowego malarstwa Stanisławskiego. Utrwalał widoki Wołynia, Podola, Spisza, Orawy, okolic Krakowa i Zakopanego. Pozostając pod przemożnym wpływem sztuki Stanisławskiego malował gęstą olejną farbą o równomiernym natężeniu barw stosując niewielkie napięcia walorowe. Od 1906 r. Kamocki monumentalizuje tematy pejzażowe opracowywane wcześniej na niewielkich formatowo obrazach. W latach młodzieńczych artysta syntetyzuje formy, kształty buduje dynamicznie kładzioną plamą barwną, traktując dekoracyjnie poszczególne elementy pejzażu - drzewa, budynki, chmury. Wówczas właśnie wyzwala się spod wpływu mistrza tworząc własny, niepowtarzalny styl malarstwa krajobrazowego.Od 1910 roku prowadził katedrę pejzażu w ASP w Krakowie. Należał m.in. do wiedeńskiej Secesji, TAP „Sztuka”, PZAP w Krakowie. Był założycielem Towarzystwa Sztuki Podhalańskiej. Kamocki był jednym z najlepszych kontynuatorów sztuki Jana Stanisławskiego. Głównym tematem jego malarstwa jest pejzaż - szczególnie ziemi podkrakowskiej i Podhala. Pejzaże te powstawały głównie w plenerze. Gamę barwną ograniczał do zieleni i szarych błękitów. Był również twórcą plakatów oraz dekoracji kabaretu „Zielony Balonik”. Wykonywał też litografie barwne o tematyce krajobrazowej.
Informacje dla kupujących:

Artinfo.pl przyjmuje zlecenia kupna obiektów niesprzedanych na aukcji.
Formy zgłoszenia:
Polecamy skorzystanie z funkcji "ZGŁOSZENIE KUPNA" znajdującej się przy każdym obiekcie.
Przyjmujemy także zgłoszenia przez telefon i mail:

tel.: 022 818 94 68
tel. kom.: 0 601 808 148
e-mail:
aukcje@artinfo.pl

biuro@artinfo.pl  |  www.artinfo.pl
Zgłoszenie chęci kupna obiektu
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem:
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl