Dziewczyna w szalu, 1957

Urodzony na Huculszczyźnie, studiował prawo we Lwowie. Swą edukację artystyczną rozpoczął pod kierunkiem K. Sichulskiego w krakowskiej ASP. W czasie II wojny światowej znalazł się w obozie uchodźców na Węgrzech; naukę malarstwa kontynuował w ASP w Budapeszcie. W 1945 r. powrócił do Polski i na nowo podjął studia w krakowskiej akademii. Dyplom uzyskał w 1948 r. W 1949 r. rozpoczął pracę pedagogiczną w macierzystej uczelni; w l. 1962-1969 pełnił funkcję dziekana Wydziału Malarstwa i Grafiki w Katowicach. Oferowany obraz wpisuje się w nurt malarstwa o kubistycznym rodowodzie. Geometryzacja i rozczłonkowanie form nie prowadzą jednak - jak w przypadku analitycznego kubizmu - do dezintegracji ludzkiej sylwety; spłaszczona postać modelki wtapia się w płaszczyznę abstrakcyjnego tła zartykułowanego swobodnie kładzionymi plamami koloru. Do kubistycznej tradycji nawiązuje gama barw zawężona do brązów, szarości i złamanych bieli. Rytmizacja linii i biegnących po łukach konturów nadaje kompozycji dekoracyjny charakter.