PODHALE, 1980

Naukę malarstwa Stanisław Krzyształowski rozpoczął w szkole artystycznej we Lwowie, a w czasie wojny ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Budapeszcie. W 1947 uzyskał dyplom na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz został jej wykładowcą; objął pracownię malarstwa na Wydziale Grafiki. Uczestniczył w Ogólnopolskich Wystawach Plastyki w Radomiu (1948, 1949) i w Warszawie (1950, 1952 i 1954), w Wystawie Malarstwa w XV-lecie PRL (Muzeum Narodowe, Warszawa 1961), a także w kolejnych edycjach Festiwali Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1964-1968, 1972). Tworzył głównie pejzaże, w tym cykl widoków albańskich, wystawiony w Tiranie w 1955 roku i liczne pejzaże tatrzańskie. Jego styl ewoluował od konwencji realistycznej, poprzez stylizacje i uproszczenia, do abstrakcji aluzyjnej, ku której zbliżył się w drugiej połowie lat 50-tych. Przez całe życie związany był z Krakowem, uczestniczył żywo w życiu artystycznym miasta. Za całokształt twórczości Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie nagrodziło go srebrnym medalem.
Pejzaż przedgórza prezentuje się wyjątkowo intensywnym akcentem w pomieszczeniu. Ciepła, ostra żółcień zestawiona z mocnymi zieleniami, złamanymi akcentem szafiru w partiach gór zamykających horyzont, tworzy niezwykle silne kontrasty, harmonijnie dobrane i zrównoważone. Kompozycyjnie obraz stanowi ciekawe rozwiązanie poziomów zamkniętych kulisowymi diagonalami zboczy.