Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
KARTA OBIEKTU
Stanisław NOAKOWSKI (1867 - 1928)
FANTAZJA WENECKA, 1923 r.
Pędzel, patyk (?), akwarela, tusz, lawowanie; papier żeberkowy naklejony całą powierzchnią na tekturę; 35 x 35 cm
Sygnowany u dołu przy lewej krawędzi tuszem (?) monogramem wiązanym: SN / 23;
na odwrocie u dołu po środku nalepka ówczesnego zakładu ramiarskiego:
(Egzystuje od 1895 r.) / FABRYKA RAM ZŁOCONYCH / Zakład Galanteryjno Stolarski /
J. ADAMCZYKA / w Warszawie, Bracka No 20 tel. 167-67.
Architekt (rzadko praktykujący), historyk architektury i pedagog; jeden z najpopularniejszych rysowników polskich. W latach 1886-94 studiował architekturę w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (na wyższych latach u L. N. Benois), zdobywając pełen zestaw uczelnianych wyróżnień i medali (duży złoty 1894 za projekt carskich stajni) i tradycyjne zagraniczne stypendium, umożliwiające podróż po Europie (1895-97). W 1899 r. po bezskutecznych staraniach o profesurę Politechniki Warszawskiej- został pracownikiem, a z czasem, do r. 1918 wykładowcą historii sztuki i kompozycji w moskiewskiej Stroganowskiej Szkole Przemysłu Artystycznego (potem od r. 1907 również w tamtejszej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury); wykłady swe od początku zwykł ilustrować własnymi rysunkami, wykonywanymi, często a vista, tuszem na kartonach, później zaś na ogół kredą na tablicy. Związany z kręgiem Mira Iskusstva, zajmował się również publicystyką i udzielał w licznych rosyjskich i polskich towarzystwach naukowych. W 1918 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie jesienią 1919 otrzymał profesurę Politechniki i zaczął wykładać historię architektury nowożytnej; a od 1923 r. historię sztuki w Akademii Sztuk Pięknych. Przez całe dojrzałe życie wykonywał i wystawiał, cieszące się nieodmiennym zainteresowaniem publiczności, nie związane już bezpośrednio z procesem dydaktycznym rysunkowe (po 1920 r. na ogół barwne) i akwarelowe widoki, a częściej idealizowane wizje czy fantazje architektoniczne.
Oferowana akwarela, nieznana literaturze przedmiotu, należy - wbrew pierwszemu wrażeniu - do tej właśnie grupy syntez - kompilacji sugestywniejszych od rzeczywistości, choć wykorzystujących, potraktowane nader swobodnie i ogólnie, motywy realne (na przykład palladiański portyk San Giorgio Maggiore). Format arkusza papieru jest identyczny z użytym kilkakrotnie w tymże roku 1923 (por.: Stanisław Noakowski. Rysunki. Katalog, red. J. Zachwatowicz, oprac. M. Mrozińska przy współpracy E. Budzińskiej, Warszawa 1966, m. in. poz. 1801, 1805-7, 1810-11); podobne motywy (pałac i/lub kościół) znane są zaś co najmniej z kilku innych redakcji (ibidem, poz. 1845, 1847, 1876, 2128-9).
Oferowana akwarela, nieznana literaturze przedmiotu, należy - wbrew pierwszemu wrażeniu - do tej właśnie grupy syntez - kompilacji sugestywniejszych od rzeczywistości, choć wykorzystujących, potraktowane nader swobodnie i ogólnie, motywy realne (na przykład palladiański portyk San Giorgio Maggiore). Format arkusza papieru jest identyczny z użytym kilkakrotnie w tymże roku 1923 (por.: Stanisław Noakowski. Rysunki. Katalog, red. J. Zachwatowicz, oprac. M. Mrozińska przy współpracy E. Budzińskiej, Warszawa 1966, m. in. poz. 1801, 1805-7, 1810-11); podobne motywy (pałac i/lub kościół) znane są zaś co najmniej z kilku innych redakcji (ibidem, poz. 1845, 1847, 1876, 2128-9).
cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu
Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.
Dodatkowy opis
Nota biograficzna:
NOAKOWSKI Stanisław
Urodził się w 1867 roku w Nieszawie k. Aleksandrowa Kujawskiego, zmarł w 1928 roku w Warszawie. Rysunku uczył się w szkole realnej we Włocławku u L. Boucharda. W 1886 roku podjął studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, na wyższych latach w pracowni L.N. Benois. W 1894 roku nagrodzony wielkim złotym medalem za projekt stajni cesarskich (łącznie z tytułem "kłassnyj chudożnik"). W 1895 roku jako stypendysta Akademii wyjechał w podróż po Europie. W tym samym roku wykonał projekt kaplicy mieszczącej urnę z sercem T. Kościuszki na zamku w Rapperswillu. W 1899 roku podjął pracę w Muzeum Przemysłu Artystycznego przy Stroganowskiej Centralnej Szkole Przemysłu Artystycznego gdzie w pewnym momencie wykładał. Wykładał także w moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury. W jego twórczości widoczny jest wpływ secesji. Zaznaczył się on w projektach dworków wiejskich i mauzoleów parkowych, a także w ornamentyce exlibrisów. W 1907 roku otrzymał order św. Stanisława II klasy. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Zaprojektował dwa nagrobki biskupów kujawskich do katedry włocławskiej. Opracował cykl rysunków zwany "suitą polską" (w obliczu I wojny światowej, w czasie której wiele zabytków mogło zostać zniszczonych). W 1914 roku Akademia Sztuk Pięknych w Piotrogrodzie nadała mu tytuł akademika, a w 1915
Roku został jej członkie3m rzeczywistym. W 1918 roku został powołany do Moskiewskiego Kolegium Plastycznego. Po powrocie do Polski otrzymał profesurę na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (w latach 1920-1923 pełnił funkcję dziekana). Został powołany do Rady Muzealnej Muzeum Narodowego. W 1920 roku ukazał się album "Architektura polska - szkice. Od 1923 roku wykładał historię sztuki w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Przez cały czas tworzył kolorowe rysunki na temat architektury europejskiej wszystkich epok i stylów, także projekty nowoczesne (np. cykle fantazji rysunkowych - ewokacji stadionów rzymskich z okazji olimpiady). Wystawiał w kraju i za granicą. Od 1922 roku był członkiem rytmu, od 1924 roku Polskiego Instytutu Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1923 roku otrzymał komandorię orderu Polonia Restituta. W 1926 roku otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów za całokształt działalności artystycznej.
Urodził się w 1867 roku w Nieszawie k. Aleksandrowa Kujawskiego, zmarł w 1928 roku w Warszawie. Rysunku uczył się w szkole realnej we Włocławku u L. Boucharda. W 1886 roku podjął studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, na wyższych latach w pracowni L.N. Benois. W 1894 roku nagrodzony wielkim złotym medalem za projekt stajni cesarskich (łącznie z tytułem "kłassnyj chudożnik"). W 1895 roku jako stypendysta Akademii wyjechał w podróż po Europie. W tym samym roku wykonał projekt kaplicy mieszczącej urnę z sercem T. Kościuszki na zamku w Rapperswillu. W 1899 roku podjął pracę w Muzeum Przemysłu Artystycznego przy Stroganowskiej Centralnej Szkole Przemysłu Artystycznego gdzie w pewnym momencie wykładał. Wykładał także w moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury. W jego twórczości widoczny jest wpływ secesji. Zaznaczył się on w projektach dworków wiejskich i mauzoleów parkowych, a także w ornamentyce exlibrisów. W 1907 roku otrzymał order św. Stanisława II klasy. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Zaprojektował dwa nagrobki biskupów kujawskich do katedry włocławskiej. Opracował cykl rysunków zwany "suitą polską" (w obliczu I wojny światowej, w czasie której wiele zabytków mogło zostać zniszczonych). W 1914 roku Akademia Sztuk Pięknych w Piotrogrodzie nadała mu tytuł akademika, a w 1915
Roku został jej członkie3m rzeczywistym. W 1918 roku został powołany do Moskiewskiego Kolegium Plastycznego. Po powrocie do Polski otrzymał profesurę na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (w latach 1920-1923 pełnił funkcję dziekana). Został powołany do Rady Muzealnej Muzeum Narodowego. W 1920 roku ukazał się album "Architektura polska - szkice. Od 1923 roku wykładał historię sztuki w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Przez cały czas tworzył kolorowe rysunki na temat architektury europejskiej wszystkich epok i stylów, także projekty nowoczesne (np. cykle fantazji rysunkowych - ewokacji stadionów rzymskich z okazji olimpiady). Wystawiał w kraju i za granicą. Od 1922 roku był członkiem rytmu, od 1924 roku Polskiego Instytutu Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1923 roku otrzymał komandorię orderu Polonia Restituta. W 1926 roku otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów za całokształt działalności artystycznej.
biuro@artinfo.pl | www.artinfo.pl
Zgłoszenie chęci kupna obiektu
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem:
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl