Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
KARTA OBIEKTU
Stanisław NOAKOWSKI (1867 - 1928)
KOŚCIÓŁ RENESANSOWY
Akwarela, bristol;
41 x 46,5 cm świetle passe-partout
Architekt, historyk architektury i pedagog; jeden z najpopularniejszych rysowników polskich.
W latach 1886-94 studiował architekturę w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (na wyższych latach u L. N. Benois), zdobywając liczne uczelniane wyróżnienia i medale (duży złoty 1894 za projekt carskich stajni),a także zagraniczne stypendium, umożliwiające podróż po Europie (1895-97). W 1899 roku, po bezskutecznych staraniach o profesurę Politechniki Warszawskiej, został pracownikiem, a z czasem (do roku 1918) wykładowcą historii sztuki i kompozycji w moskiewskiej Stroganowskiej Szkole Przemysłu Artystycznego (potem - od roku 1907 - również w tamtejszej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury). Wykłady swe od początku zwykł ilustrować własnymi rysunkami, wykonywanymi często a vista, tuszem na kartonach, później zaś na ogół kredą na tablicy. Związany z kręgiem "Mira Iskusstwa", zajmował się również publicystyką i udzielał się w licznych rosyjskich i polskich towarzystwach naukowych.
W 1918 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie jesienią 1919 otrzymał profesurę Politechniki i zaczął wykładać historię architektury nowożytnej; a od 1923 roku historię sztuki w Akademii Sztuk Pięknych. Przez całe dojrzałe życie wykonywał i wystawiał, cieszące się nieodmiennym zainteresowaniem publiczności, niezwiązane już bezpośrednio z procesem dydaktycznym rysunkowe (po 1920 roku na ogół barwne) i akwarelowe widoki, a częściej wizje czy fantazje architektoniczne. W roku 1966 Polska Akademia Nauk wydała katalog prac artysty (Stanisław Noakowski. Rysunki. Katalog, Warszawa 1966).
W latach 1886-94 studiował architekturę w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (na wyższych latach u L. N. Benois), zdobywając liczne uczelniane wyróżnienia i medale (duży złoty 1894 za projekt carskich stajni),a także zagraniczne stypendium, umożliwiające podróż po Europie (1895-97). W 1899 roku, po bezskutecznych staraniach o profesurę Politechniki Warszawskiej, został pracownikiem, a z czasem (do roku 1918) wykładowcą historii sztuki i kompozycji w moskiewskiej Stroganowskiej Szkole Przemysłu Artystycznego (potem - od roku 1907 - również w tamtejszej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury). Wykłady swe od początku zwykł ilustrować własnymi rysunkami, wykonywanymi często a vista, tuszem na kartonach, później zaś na ogół kredą na tablicy. Związany z kręgiem "Mira Iskusstwa", zajmował się również publicystyką i udzielał się w licznych rosyjskich i polskich towarzystwach naukowych.
W 1918 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie jesienią 1919 otrzymał profesurę Politechniki i zaczął wykładać historię architektury nowożytnej; a od 1923 roku historię sztuki w Akademii Sztuk Pięknych. Przez całe dojrzałe życie wykonywał i wystawiał, cieszące się nieodmiennym zainteresowaniem publiczności, niezwiązane już bezpośrednio z procesem dydaktycznym rysunkowe (po 1920 roku na ogół barwne) i akwarelowe widoki, a częściej wizje czy fantazje architektoniczne. W roku 1966 Polska Akademia Nauk wydała katalog prac artysty (Stanisław Noakowski. Rysunki. Katalog, Warszawa 1966).
cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu
Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.
Dodatkowy opis
Nota biograficzna:
NOAKOWSKI Stanisław
Urodził się w 1867 roku w Nieszawie k. Aleksandrowa Kujawskiego, zmarł w 1928 roku w Warszawie. Rysunku uczył się w szkole realnej we Włocławku u L. Boucharda. W 1886 roku podjął studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, na wyższych latach w pracowni L.N. Benois. W 1894 roku nagrodzony wielkim złotym medalem za projekt stajni cesarskich (łącznie z tytułem "kłassnyj chudożnik"). W 1895 roku jako stypendysta Akademii wyjechał w podróż po Europie. W tym samym roku wykonał projekt kaplicy mieszczącej urnę z sercem T. Kościuszki na zamku w Rapperswillu. W 1899 roku podjął pracę w Muzeum Przemysłu Artystycznego przy Stroganowskiej Centralnej Szkole Przemysłu Artystycznego gdzie w pewnym momencie wykładał. Wykładał także w moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury. W jego twórczości widoczny jest wpływ secesji. Zaznaczył się on w projektach dworków wiejskich i mauzoleów parkowych, a także w ornamentyce exlibrisów. W 1907 roku otrzymał order św. Stanisława II klasy. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Zaprojektował dwa nagrobki biskupów kujawskich do katedry włocławskiej. Opracował cykl rysunków zwany "suitą polską" (w obliczu I wojny światowej, w czasie której wiele zabytków mogło zostać zniszczonych). W 1914 roku Akademia Sztuk Pięknych w Piotrogrodzie nadała mu tytuł akademika, a w 1915
Roku został jej członkie3m rzeczywistym. W 1918 roku został powołany do Moskiewskiego Kolegium Plastycznego. Po powrocie do Polski otrzymał profesurę na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (w latach 1920-1923 pełnił funkcję dziekana). Został powołany do Rady Muzealnej Muzeum Narodowego. W 1920 roku ukazał się album "Architektura polska - szkice. Od 1923 roku wykładał historię sztuki w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Przez cały czas tworzył kolorowe rysunki na temat architektury europejskiej wszystkich epok i stylów, także projekty nowoczesne (np. cykle fantazji rysunkowych - ewokacji stadionów rzymskich z okazji olimpiady). Wystawiał w kraju i za granicą. Od 1922 roku był członkiem rytmu, od 1924 roku Polskiego Instytutu Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1923 roku otrzymał komandorię orderu Polonia Restituta. W 1926 roku otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów za całokształt działalności artystycznej.
Urodził się w 1867 roku w Nieszawie k. Aleksandrowa Kujawskiego, zmarł w 1928 roku w Warszawie. Rysunku uczył się w szkole realnej we Włocławku u L. Boucharda. W 1886 roku podjął studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, na wyższych latach w pracowni L.N. Benois. W 1894 roku nagrodzony wielkim złotym medalem za projekt stajni cesarskich (łącznie z tytułem "kłassnyj chudożnik"). W 1895 roku jako stypendysta Akademii wyjechał w podróż po Europie. W tym samym roku wykonał projekt kaplicy mieszczącej urnę z sercem T. Kościuszki na zamku w Rapperswillu. W 1899 roku podjął pracę w Muzeum Przemysłu Artystycznego przy Stroganowskiej Centralnej Szkole Przemysłu Artystycznego gdzie w pewnym momencie wykładał. Wykładał także w moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury. W jego twórczości widoczny jest wpływ secesji. Zaznaczył się on w projektach dworków wiejskich i mauzoleów parkowych, a także w ornamentyce exlibrisów. W 1907 roku otrzymał order św. Stanisława II klasy. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Zaprojektował dwa nagrobki biskupów kujawskich do katedry włocławskiej. Opracował cykl rysunków zwany "suitą polską" (w obliczu I wojny światowej, w czasie której wiele zabytków mogło zostać zniszczonych). W 1914 roku Akademia Sztuk Pięknych w Piotrogrodzie nadała mu tytuł akademika, a w 1915
Roku został jej członkie3m rzeczywistym. W 1918 roku został powołany do Moskiewskiego Kolegium Plastycznego. Po powrocie do Polski otrzymał profesurę na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (w latach 1920-1923 pełnił funkcję dziekana). Został powołany do Rady Muzealnej Muzeum Narodowego. W 1920 roku ukazał się album "Architektura polska - szkice. Od 1923 roku wykładał historię sztuki w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Przez cały czas tworzył kolorowe rysunki na temat architektury europejskiej wszystkich epok i stylów, także projekty nowoczesne (np. cykle fantazji rysunkowych - ewokacji stadionów rzymskich z okazji olimpiady). Wystawiał w kraju i za granicą. Od 1922 roku był członkiem rytmu, od 1924 roku Polskiego Instytutu Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1923 roku otrzymał komandorię orderu Polonia Restituta. W 1926 roku otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów za całokształt działalności artystycznej.
Informacje dla kupujących:
Artinfo.pl przyjmuje zlecenia kupna obiektów niesprzedanych na aukcji.
Formy zgłoszenia:
Polecamy skorzystanie z funkcji "ZGŁOSZENIE KUPNA" znajdującej się przy każdym obiekcie.
Przyjmujemy także zgłoszenia przez telefon i mail:
tel.: 022 818 94 68
tel. kom.: 0 601 808 148
e-mail: aukcje@artinfo.pl
biuro@artinfo.pl | www.artinfo.pl
Zgłoszenie chęci kupna obiektu
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem:
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl