Teka 20 reprodukcji

Teka zawiera: 1) Zamek na Wawelskim wzgórzu (Muzeum Narodowe, Warszawa); 2) Architektura romańska (Muzeum Narodowe, Warszawa); 3) Fragment architektury z w. XVI (Muzeum Narodowe, Warszawa); 4) Portal barokowy (Muzeum Diecezjalne, Tarnów); 5) Zamek (Muzeum Narodowe, Warszawa); 6) Fragment Kościoła (Muzeum Narodowe, Warszawa); 7) Z motywów architektury dawnej Rosji (Muzeum Narodowe, Warszawa); 8) Zespół architektury barokowej (Muzeum Narodowe, Warszawa); 9) Kościół (Muzeum Narodowe, Warszawa); 10) Fragment architektury z wieku XVI (Muzeum Narodowe, Warszawa); 11) Pałac barokowy z przełomu XVI-XVII w. (Muzeum Narodowe, Warszawa); 12) Kominek barokowy (wł. T. Witkowscy, Warszawa); 13) Stalle (Muzeum Narodowe, Warszawa); 14) Wnętrze zamkowe (wł. M. Waliccy, Warszawa); 15) Komnata (wł. T. Wierzejski, Warszawa); 16) Z wawelskich wnętrz (Muzeum Narodowe, Warszawa); 17) Izba zamkowa (Muzeum Narodowe, Warszawa); 18) Wnętrze pałacowe barokowego (Muzeum Diecezjalne, Tarnów); 19) Kominek w komnacie (wł. T. Witkowscy, Warszawa); 20) Przedsionek w pałacu barokowym (wł. T. Witkowscy, Warszawa).

Rysunku uczył się w szkole realnej we Włocławku u L. Boucharda. W 1886 r. podjął studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, na wyższych latach w pracowni L. N. Benois. W 1894 r. nagrodzony wielkim złotym medalem za projekt stajni cesarskich (łącznie z tytułem "kłassnyj chudożnik"). W 1895 r., jako stypendysta Akademii, wyjechał w podróż po Europie. W 1899 r. podjął pracę w Muzeum Przemysłu Artystycznego przy Stroganowskiej Centralnej Szkole Przemysłu Artystycznego, gdzie w pewnym momencie wykładał. Wykładał także w moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rze¼by i Architektury. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Opracował cykl rysunków zwany "suitą polską" (w obliczu I wojny światowej, w czasie której wiele zabytków mogło zostać zniszczonych). W 1914 r. Akademia Sztuk Pięknych w Piotrogrodzie nadała mu tytuł akademika, a w 1915 r. został jej członkiem rzeczywistym. W 1918 r. został powołany do Moskiewskiego Kolegium Plastycznego. Po powrocie do Polski otrzymał profesurę na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (w latach 1920-1923 pełnił funkcję dziekana). Od 1923 roku wykładał historię sztuki w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Przez cały czas tworzył kolorowe rysunki na temat architektury polskiej i europejskiej wszystkich epok i stylów. Wystawiał w kraju i za granicą. Od 1922 r. był członkiem Rytmu, a od 1924 r. Polskiego Instytutu Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1926 r. otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów za całokształt działalności artystycznej.