Niedźwiedź, 1955 r.

Poszukiwanie najprostszej formy, która dotyka istoty natury, była twórczym credo Stanisława Sikory. Rzeźbiarz na wzór artystów ludowych, którzy posługiwali się szczerością ujęcia przy warsztatowych brakach, próbował wydobyć istotę rzeczy z rzeźbiarskiej materii. Na styl Sikory duży wpływ miało również jego wykształcenie, był on bowiem absolwentem zarówno Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, jak i Akadami Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni prowadzonej przez Tadeusza Breyera. Wspólnym elementem programu obydwóch szkół była animalistyka. W przypadku prezentowanej pracy trudno określić, które artystyczne środowisko miało większy wpływ na podjęty temat niedźwiedzia. Zarówno bliskość dzikiej podhalańskiej natury, jak i wycieczki do warszawskiego ZOO mogły pobudzić twórczą wyobraźnię rzeźbiarza. Stanisław Sikora w tym dziele połączył syntetyczną formę o opływowym konturze z realistycznym ujęciem umaszczenia niedźwiedzia. Artysta wręcz w naturalistyczny sposób oddał sierść zwierzęcia w partiach szyi i brzucha, kontrastując je z miękkim opracowaniem sylwety. Natomiast tym, co najbardziej urzeka w prezentowanej pracy, jest nastrój lekkości i humoru charakterystyczny dla kameralnych prac Stanisława Sikory.

Stanisław Sikora to artysta, którego dzieła były wielokrotnie wystawiane i nagradzane w galeriach zagranicznych. Artysta zdobył m.in. Pierwszą Nagrodę i Złoty Medal na międzynarodowym konkursie w Arezzo w 1965 roku za medal z przedstawieniem Dantego Alighieri. Został również nagrodzony Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie Malarstwa i Rzeźby o wielką nagrodę księcia Rainera III w Monte Carlo. W 1979 roku stworzył pierwszy w Polsce medal poświęcony Janowi Pawłowi II. Jest również autorem pomników, m.in. Pomordowanych w Mautthausen, Światowida w Kopenhadze i kompozycji “Polska” w Londynie, a także rzeźb posągowych: Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Mikołaja Kopernika, Fryderyka Chopina i Marii Skłodowskiej-Curie. Autor również licznych tablic pamiątkowych, form przestrzennych, rzeźb, medali-wizerunków wielkich Polaków. Pracował w różnych materiałach - obok ulubionego drewna używał granitu, marmuru, brązu, ceramiki, gipsu i metalu.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.