POJENIE KONI

Malarz, ilustrator, krytyk i teoretyk sztuki, pisarz reprezentujący nurt dziewiętnastowiecznego realizmu, twórca stylu zakopiańskiego w architekturze. Należał do grona tych twórców, którzy najsilniej oddziałali na dzieje sztuki polskiej w końcu XIX wieku. Irena Kossowska pisała: "Twórczość malarska Witkiewicza odegrała w historii polskiej sztuki rolę mniej istotną niż jego teoretyczna refleksja. Szereg spośród namalowanych przez twórcę obrazów wymyka się jednak jednoznacznym klasyfikacjom, zdumiewa jednoczesną przystawalnością do kilku nurtów artystycznych. W zaskakujący sposób najwybitniejsze spośród jego dzieł łączą w sobie romantyczną nastrojowość z naturalistycznym warsztatem i symbolistycznym odczuciem dwuwymiarowości świata, jego materialnej i duchowej natury zarazem." Malarstwo Witkiewicza łączy się zawsze z kręgiem polskich monachijczyków, z oddziaływaniem realizmu w formie wypracowanej przez Maksymiliana Gierymskiego i Józefa Chełmońskiego. Tematycznie twórczość ta koncentrowała się na pejzażu, przede wszystkim na krajobrazach i widokach polskich. We wczesnym okresie twórczości malował również, sceny rodzajowe - sceny z targów, karczmy, polowania, pogrzeby, orka na polu. W tym okresie twórczości umiejscowić należy prezentowany obraz "Pojenie koni". Widzimy scenę rozgrywającą się przed karczmą, o świetnej kompozycji, namalowaną z niezwykłą dbałością o szczegóły i detale. Pojawienie się na aukcji sztuki dzieła tej klasy to duże wydarzenie, ponieważ obrazy pędzla Witkiewicza nieczęsto goszczą w ofercie aukcyjnej. Malarz i teoretyk sztuki. Studiował w Petersburgu (1869-1871) i Monachium (1872-1875). Po powrocie do kraju współpracował z "Wędrowcem" oraz zajmował się krytyką artystyczną tworząc jej nowoczesne podstawy. W 1890 osiadł w Zakopanem, gdzie zafascynowany tamtejszą sztuką ludową stworzył teorię stylu zakopiańskiego projektując architekturę i wnętrza zakopiańskich willi: "Koliba" Gnatowskich, "Pod Jedlami" Pawlikowskich, "Pepita" (pó¼niej "Łada") Chrostowskiego, "Korwinówka", "Zofiówka" i innych. Był projektantem kaplicy Najświętszego Serca Jezusowego w Jaszczurówce (obecnie dzielnica Zakopanego). Za swą działalność na rzecz miasta został mianowany honorowym obywatelem Zakopanego i tam też został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku.