Portret żony, 1895

Wyspiański był twórcą wielu lirycznych w ekspresji wizerunków kobiet, które sugestywnie oddawały wyraz melancholijnego zadumania modelki, jej sennego rozmarzenia i zapatrzenia w świat własnych myśli. Ta wczesna kompozycja Wyspiańsiego świadczy o wrażliwości kolorystycznej artysty i próbach podejmowanych w zakresie trudnej technice akwareli. Dźwięczny zestaw barw nadaje wizerunkowi dekoracyjny charakter. Podobne ułożenie podpartej ręką głowy portretowanej dziewczyny występuje w pastelowych studiach Wyspiańskiego, m.in. "Studium" z 1893 r. i "Studium" z 1895 r. Oferowana praca wymieniona została przez Stanisława Świerza w spisie dzieł Wyspiańskiego z 1895 r. jako "Studium wiejskiej dziewczyny (popiersie), późniejszej żony, głowa w lewym profilu, ... wł. Prof. Dr. Stanisław Estreicher w Krakowie" (S. Przybyszewski, S. Świerz, "Stanisław Wyspiański 1869-1907. Dzieła malarskie", Instytut Wydawniczy "Biblioteka Polska" 1925, poz. 136, s. 110)