Stańczyk, 1915

Kompozycja była dwukrotnie publikowana w prasie, w tygodniku "Świat" (Warszawski), 1915, zeszyt 21, s. 9 i w "Tygodniku Ilustrowanym", 1915, zeszyt 2, s. 433. W prasie nosiła tytuł Stańczyk w roku 1915.

Stanisław Zawadzki naukę malarstwa rozpoczął od warszawskiej Szkoły Rysunkowej W. Gersona. W latach 1899-1900 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni J. Malczewskiego. Studia kontynuował u O. Seitza w Monachium, a następnie w Paryżu. Głównie malował portrety. Sięgał również do innych tematów, między innymi do aktów, pejzaży, scen rodzajowych. Używał często farb olejnych, czasami sięgał po akwarele. Należał do towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, a nawet pełnił funkcję wiceprezesa. Często wystawiał w Zachęcie, a w latach 1919, 1923, 1934 i w roku 1939 - odbyły się tutaj wystawy indywidualne Zawadzkiego. Oprócz malarstwa uprawiał również grafikę stosując technikę litografii i akwaforty.