Profil dziewczyny, ok. 1955-1959

Wystawiany : Polska szkoła koloru. Jan Cybis, Artur Nacht-Samborski, Piotr Potworowski, Stefan Gierowski, Tomasz Ciecierski, Leon Tarasewicz, 1999 (Klub Polskiej Rady Biznesu-Pałac Sobańskich w Warszawie)
Artur Nacht-Samborski – Portrety, 2002, (Galeria Fibak), katalog – poz. 4; reprodukcja s. 22
Artur Nacht-Samborski (1898–1974). Malarstwo postaci – postacie malarstwa, 2009 (Muzeum Historyczne w Sanoku); katalog – poz. 38, reprodukcja s. 56
POCHODZENIE: depozyt rodziny malarza w Muzeum Narodowym w Poznaniu (Dep. AN/642)

Studiował w krakowskiej ASP w latach 1918 - 21 pod kierunkiem J. Mehoffer i W. Weissa. Naukę malarstwa kontynuował w Berlinie i Wiedniu. W 1924 wyjechał z kapistami do Paryża, gdzie przebywał do 1939 r. W latach 1947 - 49 był profesorem w WSSP w Sopocie, a od 1949 do 1969 ASP w Warszawie. W początkowym okresie twórczości pozostawał pod wpływem ekspresjonizmu, nie był mu obojętny ruch formistyczny. Próbował połączyć w swych pracach twardość form geometrycznych z miękkością ludzkiego ciała czy kształtów roślinnych. W połowie lat dwudziestych istotną rolę w jego malarstwie zaczął odgrywać kolor traktowany z niezwykłym wyczuciem i zawsze harmonijnie zestrojony z przejrzystym układem kompozycyjnym. W poszukiwaniu właściwej miary dla sprzeczności, miary dla żywiołu życia i sztuki łączył artysta spontaniczny "rzut" doznania na płótno z logiką konstrukcji, najwyższą wrażliwość oka z głęboką kulturą, zmysłowe piękno z piękną myślą. Nacht niechętnie eksponował swe prace, wystawy indywidualnej nie miał nigdy. Dopiero w 1977 roku, na wielkiej pośmiertnej wystawie w warszawskim Muzeum Narodowym zaprezentowano kilkaset obrazów wybranych z ponad tysiąc obiektów liczącej pracownianej spuścizny artysty, ukazanej po raz pierwszy w sposób pełny i wszechstronny.