Kwiaty w wazonie

Stefan Bukowski był mężem Molly Bukowskiej. Od 1897 do 1902 uczył się w krakowskiej akademii u F. Cynka, J. Unierzyskiego, L. Wyczółkowskiego i T. Axentowicza. Przez kolejny rok uczęszczał w Warszawie do Szkoły Rysunkowej W. Gersona. W 1902 roku wyjechał do Monachium, gdzie przez pięć lat studiował u A. Az˙bŽgo i S. Hollósy`ego. W tym czasie odbył podróż do Włoch, gdzie w Rzymie w 1903 roku był jednym z 8 świadków przeniesienia zwłok A. Gierymskiego do innego grobu. Od 1907 roku studiował w Paryżu w AkadŽmie Julian i AkadŽmie Vitti. W 1909 roku uzyskał w Salonie SociŽtŽ des Artistes Fran÷ais odznaczenie za Portret kobiety. Od 1907 roku stale wystawiał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. W Zachęcie miał dwukrotnie wystawy indywidualne: w 1914 roku wraz z żoną Molly i w 1923 roku. Od 1910 roku był członkiem rzeczywistym TZSP. W 1922 był członkiem Komitetu TZSP oraz członkiem zarządu Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. Zajmował się cały czas pracą pedagogiczną w warszawskich szkołach średnich.
Początkowo malował obok pejzażu, który dominował w jego pracach, kwiaty, portrety i kompozycje figuralne. W okresie późniejszym powstawały prawie wyłącznie pejzaże. Równinne krajobrazy pełne powietrza i światła z postrzępionymi sylwetkami drzew. Około 1922 roku zaczął malować akwarelą.