OBRAZ CCLI, 1970

Wybitny malarz i bardzo ceniony pedagog. Studiował w ASP w Krakowie (u Z. Pronaszki, K. Frycza i W. Jarockiego) oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1949 r. związany z Warszawą. Współpracownik Galerii Krzywe Koło w Warszawie (1956-1961). Od 1961 r. wykładowca, od 1976 profesor, w l. 1975-1981 dziekan Wydziału Malarstwa, a w 1983 r. Rektor Elekt (nie zatwierdzony z powodów politycznych) w ASP w Warszawie. Początkowo zajmował się malarstwem tematycznym i figuratywnym. Od1957 r. malował prace abstrakcyjne nazywając je"Obrazami" i numerując liczbami rzymskimi. Jego twórczość ewoluowała, nosząc w sobie cechy m.in. koloryzmu i wizualizmu. Wielokrotnie wystawiał w kraju (m.in. na wystawie "Arsenał" w 1955 r.) i za granicą (m.in. na I Triennale w New Dehli w 1968 r., gdzie wyróżniony), a także indywidualnie (m.in. retrospektywna wystawa w Galerii Zachęta w 1992 r.). "Od 1957, porzucając ostatecznie figurację, maluje obrazy numerowane, studiując w nich zagadnienia przestrzeni i sposobów jej podziału, światła i kontrastów barwnych. Obrazy te charakteryzuje drgająca, czasem reliefowa faktura, a efekty materialności uzyskiwane są przez zagęszczenie farby, wibracje koloru [...]. Postimpresjonistyczne dążenie do "obrazu harmonijnego" zdaje się jednak panować nad wirtuozerią środków" (J. Chrzanowska-Pieńkos, A. Pieńkos, Leksykon sztuki polskiej XX wieku. Sztuki plastyczne, Poznań1996, s. 73).
"Wśród ponad siedmiuset "numerowanych" obrazów jest kilkadziesiąt poświęconych czerwieni. Malarz wraca do niej, jakby co kilka lat odkrywał o niej nową prawdę. I rzeczywiście - odkrywa". (A. Rottenberg, Ćwiczenie czyni mistrza [w:] Stefan Gierowski, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta15 XI - 8 X 2000, Warszawa, s. 4).