Abstrakcja geometryczna, 1968 r.

Stefan Krygier uznany jest za jednego z ważniejszych uczniów oraz kontynuatorów myśli Władysława Strzemińskiego. Poprzez jego twórczość uwidacznia się chęć pozostawania w dialogu z mistrzem. Artysta, podobnie jak profesor, uważał, że artysta powinien konfrontować swoje działania z historią sztuki, w miarę możliwości pełnić rolę także krytyka i teoretyka sztuki. Autor całe życie pozostawał związany z Łodzią, która w 2. połowie XX wieku była ważnym ośrodkiem artystycznym.
Prezentowana kompozycja abstrakcyjna powstała w 1968 roku, w okresie tym artysta chętnie wykorzystywał koncepcje i teorie wywodzące się z geometrii, jednak precyzyjny język matematyki poddawał modyfikacjom i wzbogacał o możliwości, jakie niesie barwa. Kompozycja zasadzająca się na modelu kraty oraz iluzji głębi jest zawieszona w abstrakcyjnej przestrzeni. Artysta operuje głównie barwami monochromatycznymi, które jednak zestawia z polami czystych, kontrastowych kolorów, takich jak błękit, żółty oraz czerwień.
Krygier ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych, uzyskał także dyplom architekta na Politechnice Warszawskiej. W jego twórczości widoczne jest echo wykonanych projektów architektonicznych oraz urbanistycznych. Artysta przyczynił się do rozwoju grupy St-53, której już sama nazwa wskazywała na program, opierający się na myśli Strzemińskiego i jego teorii unizmu. W swoich poszukiwaniach własnego języka zwracał się ku dokonaniom przeszłych pokoleń, jednak w tym historycznym dorobku najbardziej interesował go model percepcji sztuki przynależny konkretnym okresom. Chętnie sięgał po dorobek tak odległych kultur, ważną inspiracją pozostawała wizyta w Dolinie Królów w Luksorze: „Pobyt w Egipcie, wejście pomiędzy ’sfery światła i mroku’ chyba uświadomiły Krygierowi, że to doświadczenie wymusza rozważanie przestrzeni, wychodzące poza koncepcję Strzemińskiego, że może oko nie jest instancją ostateczną” (Maria Hussakowska, Stefan Krygier, katalog wystawy w Atlasie Sztuki, Łódź 2011, s. 3).

Malarz i grafik. W latach 1945-50 studiował w łódzkiej PWSSP. W roku 1963 uzyskał dyplom architekta na Politechnice Warszawskiej. Był współzałożycielem powstałej w 1953 roku w Katowicach GRUPY ST-53. Prace malarskie z początku lat 50 - tych stanowiły próbę transpozycji inspiracji sztuką starożytnego Egiptu na język sztuki nowoczesnej. Tworzył również kompozycje oparte na geometrycznych rytmach. Z czasem wprowadził do nich kształty organiczne (OŚRODEK KONDENSACJI FORMY, 1970 r.). W latach 70 - tych podejmował poszukiwania z obszaru konstruktywizmu i konceptualizmu. Artysta został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1972) oraz Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1973 r.). Studiował w PWSSP w Łodzi u W. Strzemińskiego i S. Wegnera. W 1947 r. opublikował wspólnie z W. Strzemińskim artykuł "Widzenie gotyku". W latach czterdziestych należał do Klubu Młodych Artystów i Naukowców w Warszawie w ramach, którego brał udział w wystawach w Salonie "Po prostu", "Zachęcie", Klubie Literatów. W czasie studiów zorganizował klub pod patronatem YMCA w Łodzi, a w 1953 roku współdziałał z grupą "St - 53" w Katowicach. Od 1957 do 1997 roku prowadził zajęcia z kompozycji, grafiki warsztatowej i projektowej w łódzkiej PWSSP. W roku 1990 został profesorem. Od 1975 roku, kontynuując pracę w PWSSP, stworzył pracownię rzeźby i kompozycji w Instytucie Architektury i Urbanistyki Politechniki Łódzkiej. Obrazy z okresu studiów nawiązują do kubizmu i solaryzmu Strzemińskiego. Obrazy z lat 50-tych inspirowane są sztuką Egiptu i Grecji. Artysta tworzył również prace taszystowskie. Lata 60-te to malarstwo materii, rzeźba w drewnie i grafika. Koniec lat 70-tych to obrazy olejne, ascetyczne w treści, nawiązujące do konstruktywizmu. Ten okres twórczości zapewnił artyście trwałe miejsce w historii sztuki polskiej. Lata 80-te i 90-te to okres malarstwa symultanicznego. Obok obrazów czysto geometrycznych w formie artysta malował obrazy nawiązujące do ikonografii i kultury europejskiej, m.in. "Judyta z głową Holofernesa", "Porwanie Europy", "Przed katedrą".

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.