Łodzie przy brzegu, 1919

Emil Schinagel urodził się w 1899 roku w Drohojewie. Studiował medycynę na wydziale lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, po której ukończeniu rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Teodora Axentowicza. Studia artystyczne uzupełniał w Academie des Beaux-Arts w Brukseli oraz w Academie Grande Chaumiere i Academie Anglerota w Paryżu. W 1916 wstąpił do Legionów Polskich, a w 1918-1920 ochotniczo pełnił służbę w WP. Był członkiem Izby Lekarskiej. Zajmował się też publicystyką na tematy lekarskie, ale także artystyczne, pisując m.in. do czasopism: „Sztuka i Życie Współczesne”, „Wiadomości Literackie”, „Głos Plastyków”, krakowskiego „Nowy Dziennik”, „La Respublica de Inafanoi”. Był współzałożycielem grupy artystycznej „Zwornik”, członkiem „Nowej Generacji” i Zrzeszenia Żydowskich Malarzy i Rzeźbiarzy w Krakowie. Przed wojną mieszkał w Krakowie. Po wybuchu II wojny światowej znalazł się we Lwowie; zginął w tamtejszym getcie.