ABDYKACJA KRÓLOWEJ BONY

Urodzony w Radzyniu Podlaskim w niezamożnej rodzinie żydowskiej (później ochrzczony), brat malarza Józefa. Malował mało, większą część życia spędził poza krajem, toteż nikt jego życia i dorobku nie zbadał, na co ten nieprzeciętnie uzdolniony malarz niewątpliwie zasłużył. Naukę rozpoczął u brata, Stanisława Heymana oraz Adama Malinowskiego, 1869-71 podobno uczył się w Warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Gersona, Rafała Hadziewicza i Antoniego Kamińskiego, 1873-1878 w Akademii Wiedeńskiej (u E. v. Engertha i L. Müllera). W Wiedniu pracował także jako dekorator opery. W latach 1879-1882 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Matejki, uzyskując - za obrazy z historii Polski - stypendium im. Jana Matejki. Wyjechał wówczas do Monachium, następnie do Berlina, gdzie pozostał do śmierci.
Obraz należał do bogatych zbiorów Andrzeja Rotwanda, zdeponowany w Muzeum Narodowym (w katalogu z 1975 nr 189 podano wadliwie "Dar Andrzeja Rotwanda 1958", w katalogu 1979 nr 188 już tej adnotacji nie ma ). Odebrany przez wdowę. Andrzej Rotwand, współtwórca m. in. wyższej Szkoły im. Wawelbergów i Rotwandów, należał do najzamożniejszej warstwy plutokracji warszawskiej. Jego wysmakowana domowa b. liczna galeria obrazów wyłącznie malarzy polskich, na ogół dużych formatów (np. Śmierć Ellenai Jacka Malczewskiego) sama przez się stanowi rękojmię klasy obrazu.
Tematyka obrazu (Abdykacja królowej Bony) jest niespotykana w malarstwie, ale bardzo "matejkowska", jakby nawiązująca do Otrucia królowej Bony: epizod Polski XVI w., naładowany emocjami. Królowa Bona Sforza, wdowa po Zygmuncie I "Starym", nie mogąc pogodzić się z małżeństwem Zygmunta Augusta z Barbarą Radziwiłłówną opuściła Polskę (abdykowała) i wróciła do Bari, gdzie ją wkrótce podstępnie zgładzono.
Wystawiony obraz jest pod każdym względem okazem kolekcjonerskim.