Uczony w pracowni, 1885 r.

POCHODZENIE:
- dom aukcyjny Agra Art, maj 2004
- kolekcja prywatna, Polska


LITERATURA:
- „Tygodnik Ilustrowany”, t. X, nr 237, 16 lipca 1887 r., s. 44, 48 (il.)

„Kto jest ten ’Uczony?’ – malarzowi nie podobało się powiedzieć. Widzimy z zajęcia, że jest matematykiem: z ubioru, że poprzedził nas o kilka stuleci; z wyrazu twarzy, iż to nie byle jaki dręczyciel dziatwy, rozprawiający o angułach, hypotenuzach i t. p. Uczony to prawdziwy XVI-go lub XVII-go stulecia; ale kto? P. S. Buchbinder, lubo stale obecnie przemieszkuje za granicą, jest z pochodzenia Polakiem, bratem mieszkającego wśród nas malarza religijnego tegoż nazwiska. Mamy więc prawo przypuszczać, iż postać uderzająca na obrazku P. Buchbindera, to albo powiernik naszego Kopernika Retyk, albo piérwszy geometra piszący po polsku Grzepski, albo słynny nawet za granicą Brzoski, albo słynniejszy jeszcze Gdańszczanin Heweliusz, urodzony podobno w Warszawie („Tygodnik Ilustrowany”, t. X, nr 237, 16 lipca 1887 r., s. 44) – tymi słowy, barwnie opisywano obraz Szymona Buchbinder, który cieszył się uznaniem krytyki ze względu na niedoścignioną precyzję swoich niewielkich rozmiarów gabinetowych kompozycji malarskich. „Uczony w pracowni”, zreprodukowany w nieco zmienionej formie w „Tygodniku Ilustrowanym”, przywodzi na myśl odkrywane w XIX stuleciu malarstwo Rembrandta, który wówczas został przez historię sztuki i muzealnictwo obwieszczony geniuszem sztuki dawnej. XVII-wieczni Holendrzy byli dla Buchbindera, zamieszkałego w Wiedniu i Berlinie, wzorem. Z ich dziełami mógł zetknąć się w publicznych muzeach istniejących we wskazanych miastach. Lekcja dawnych mistrzów pozwoliła artyście osiągnąć wielką precyzję w naśladowaniu detalu, a także wydobyć kontemplacyjny charakter pozornie prozaicznej sceny.

Od najmłodszych lat uczył się rysunku - początkowo uczył go brat Józef, później opiekę artystyczną sprawowali nad nim malarze S. Heymann i A. Malinowski. W latach 1869 - 71 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej u W. Gersona, R. Hadziewicza i A. Kamińskiego. Studia malarskie kontynuował w Wiedniu w latach 1873 - 78; w czasie studiów pracował jako dekorator w operze dworskiej. Po powrocie do kraju uczył w Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Jana Matejki. W 1883 r. uzyskał stypendium na wyjazd do Monachium, a w 1897 r. przeniósł się do Berlina. Wystawiał bardzo rzadko - w kraju kilkakrotnie w Warszawie i Krakowie. Malował niewielkie obrazy historyczno - rodzajowe, nawiązujące do malarstwa holenderskiego XVII w.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.