Ptaki, około 1930 r.

Prezentowana martwa natura Mondzaina pochodzi z przełomu lat 20. i 30. i powstała zapewne podczas jednego z pobytów artysty w Algierii. Świadczy o tym przede wszystkim jasna, niemal rozbielona kolorystyka obrazu. Na początku lat 20. malarstwo Mondzaina operowało jeszcze brunatną i ciemną kolorystyką typową dla kubistów: Juana Grisa i Georgesa Braque. Pod wpływem podróży na południe i kontaktu z afrykańskim światłem Mondzain zdecydował się jednak porzucić paryski styl na rzecz nowej stylistyki. Niewątpliwie dużą rolę w tej artystycznej rewolucji odegrał Józef pankiewicz, u którego Mondzain studiował początkowo w Warszawie i z którym utrzymywał kontakty w czasie jego paryskich lat. Z całą pewnością Pankiewicz nie tylko "pchnął" Mondzaina na południe, ale również zaszczepił szacunek do tradycji dawnych mistrzów. Pankiewicz słynął wśród młodych artystów ze swojego przywiązania do dawnej, wypełnionej treścią sztuki. Seminaria, które prowadził z adeptami malarstwa w Luwrze (opisane później barwnie przez Józefa Czapskiego), były dla wielu wydarzeniem wyznaczającym kierunek własnych poszukiwań artystycznych.
Studia artystyczne odbył w latach 1906 - 1908 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Kazimierza Stabrowskiego. Dzięki finansowemu wparciu gminy żydowskiej kontynuował naukę w latach 1909-1912 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Teodora Axentowicza i Józefa Pankiewicza. Swe prace eksponował po raz pierwszy w 1908 r. w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych oraz w 1909 r. w krakowskim TZSP. W latach 1909 i 1911 odbył podróże do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe w 1912 r. i uzupełnił studia w pracowni André Deraina. W 1913 r. malował w Bretanii, w następnym roku poszukiwał artystycznych motywów w Hiszpanii. Uczestniczył w paryskich Salonach: Niezależnych (1911, 1914, 1921, 1923), Jesiennym (1913, 1919, 1921, 1924, 1936) i Tuileries (1923, 1924). Indywidualne pokazy jego malarstwa odbyły się w Fine Arts Club w Chicago (1920) oraz w Galerie Hodebert (1926) i Salon des Tuileries (1931) w Paryżu. Od 1925 r. często odwiedzał Algierię, gdzie przeżył okres II wojny światowej. Do Paryża powrócił w 1965 roku. Malował pejzaże, martwe natury, portrety, sceny marynistyczne.


Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.