ALEGORIA POLSKI

Tadeusz Barącz, rzeźbiarz. W latach 1868-69 uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u W. Łuszczkiewicza i H. Kossowskiego. W 1869 wyjechał na studia do Akademii w Monachium, gdzie przez dwa lata kształcił się pod kierunkiem M. Wiedmanna. W latach 1872-75 przebywał we Włoszech, głównie we Florencji. Po powrocie do kraju zamieszkał na stałe we Lwowie. Zdobył dużą popularność jako twórca portretów rzeźbiarskich, popiersi i medalionów z podobiznami wielu przedstawicieli lwowskiego świata kulturalnego. Wykonywał je w gipsie, marmurze, kamieniu i terakocie. Brał czynny udział w życiu artystycznym miasta. Był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz Związku Artystów Polskich we Lwowie. Brał udział w wystawach TPSP w Krakowie, Salonie Krywulta w Warszawie. W 1891 zaprezentował swoje prace na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Berlinie.