Bon jour Berthe - Autoportret artysty, 1919 r.

Tadeusz Makowski, osiadły na stałe w Paryżu, był artystą, któremu inspiracji w dużej mierze dostarczały podróże. Malarz, organizując wyprawy do Bretanii, Normandii czy Owernii, sycił się klimatem prowincjonalnej Francji, jej pejzażem i skromnym życiem wiedzionym przez mieszkańców odwiedzanych miejscowości. Przebywając na "wakacjach", prowadził dziennik oraz ożywioną korespondencję z przyjaciółmi w Paryżu. Domem, który często odwiedzał w stolicy, był salon Władysława Mickiewicza, syna poety i kustosza Biblioteki Polskiej w Paryżu. Zarówno Władysław, jak i jego córka Maria tworzyli w swoim domu przystań dla polskich artystów i intelektualistów zamieszkałych nad Sekwaną. Dom, mieszczący się przy Rue Guénégaud, gościł, już przed wojną, m.in. Marcina Samlickiego, Zygmunta Zaleskiego, Władysława Ślewińskiego czy Wlastimila Hofmana. Makowski utrzymywał bliskie stosunki z Marią Mickiewiczówną. Zachowało się ponad 100 listów i pocztówek, często ilustrowanych przez artystę w tekście. Do takich należy prezentowany na aukcji humorystyczny rysunek "Bon jour Berthe - Autoportret artysty".

Tadeusz Makowski jest jednym z najwybitniejszych artstów polskich 1 połowy XX wieku. Był malarzem, grafikiem i rysownikiem. W latach 1903-08 uczył się w Akademii krakowskiej u Józefa Unierzyskiego, Józefa Mehoffera i Jana Stanisławskiego; jednocześnie studiował filologię na Uniwersytecie Jagiellońskiem. W roku 1908, przez Monachium, wyjechał do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. Stamtąd wyjeżdżał na letnie sezony do Bretanii, Owerni oraz na południe Francji. Odbył też podróż artystyczną do Holandii i Belgii (1921). W Paryżu przyjaźnił się z wieloma znakomitymi malarzami, pisarzami oraz marszandami. Utrzymywał żywe kontakty z artystami polskimi przebywającymi we Francji i był prezesem paryskiego "Towarzystwa Artystów Polskich". Swoje prace wystawiał w kraju - w Krakowie i Warszawie (od 1907) i Lwowie (1910) oraz za granicą: w Paryżu, Barcelonie, Wiedniu, Budapeszcie i Amsterdamie. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety, zwłaszcza dzieci. Eksperymentując z malarstwem kubistycznym wypracował swój indywidualny styl. Formą, kolorem i światłem, a także pewną deformacją budował pełne liryzmu choć czasami nie pozbawione pewnej ironii czy drwiny kompozycje malarskie.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.