DZIEWCZYNKA W LOKACH (ENFANT, DZIECKO)

Pochodzenie - obraz z kolekcji Andrzeja hr. Ciechanowieckiego
Ekspertyza - prof. dr Władysława Jaworska
Literatura - W. Jaworska, Tadeusz Makowski - życie i twórczość, Wrocław-Warszawa, 1964, s. 350, poz. kat. 462.
- Tadeusz Makowski, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, 1960, s.172, poz. kat.277.
W 1923 r. T. Makowski wyjechał do miejscowości La Comelle w departamencie Sa?ne-et-Loire. Zaczął wówczas malować kompozycje w delikatnej, świetlistej gamie barwnej - pejzaże oraz portrety dzieci. Ten wątek w twórczości Tadeusza Makowskiego zamknął rok 1927. Wtedy powstał obraz pt. Dziewczynka w lokach oferowany na aukcji. O portretach które wówczas stworzył artysta, tak pisze prof. W. Jaworska: "W tych kilku portretach widzimy (...) większy wysiłek w kierunku upoetycznienia małego modela za pomocą maksymalnego wysubtelnienia formy i koloru. Rozgrywanie barwnych symfonii w najsubtelniejszych tonacjach: różowych, błękitnych, liliowych, delikatność materii malarskiej doprowadzona zostaje do wirtuozerii, jaką artysta rezerwował niejako dla swych kompozycji kwiatowych. Galeria dziecięcych portretów i studiów portretowych malowana z maestrią koloru jest utrzymana w atmosferze intymności i poezji." "(...) Obraz Dziewczynka w lokach malowany jest na ścisłym płótnie, cienko kładzioną farbą, gładkość faktury typowa dla malowania artysty w latach dwudziestych. Karnacja twarzy dziewczynki jest jasna z zaznaczeniem delikatnych rumieńców. Bujne loki w kolorze rozbielonego ugru z ciemniejszymi akcentami. Oczy szare z wyraźnymi czarnymi źrenicami. Przepaska na włosach i sukienka w różnokolorowe paski w tonacji zróżnicowanych różów. Perłowo-złociste tło zbliżone jest kolorem do karnacji twarzy. Wyszukany, harmonijny koloryt oraz ekspresja twarzy dziecka składają się na nieprzeciętną urodę kompozycji."