Króliki, (Lapins) 1928

W czasie wakacji 1926-1927 Makowski wyjeżdża do Breuilpont, do małej miejscowości w departamencie Eure. Tu właśnie maluje szereg pejzaży o ograniczonej, zgrzebnej jakby gamie barwnej zdominowanej przez złociste brązy i srebrzyste szarości. Powstają obrazy miasteczka i jego okolic, ascetyczne i nierealnie rozświetlone. W podobnym nastroju utrzymane są pejzaże przyzagrodowe przedstawiające najbliższe otoczenie drewnianego domku zwanego chatą drwala. Kawałki porąbanego drewna, uschnięte krzewy, koślawe budki królicze, porozrzucane wiechcie słomy zmieniają się w obrazach Makowskiego w wypełnione rozproszonym światłem enklawy. Tematem prezentowanego obrazu jest fragment wiejskiej zagrody i kilka króliczych klatek strzeżonych przez psy. Ten skromny motyw, utrzymany w wąskiej gamie brązów i błękitów nabiera w interpretacji artysty wymiaru lirycznej opowieści o zapomnianym miejscu emanującym spokój i ciepło harmonijnej koegzystencji. Jak twierdzi w ekspertyzie obrazu prof. W. Jaworska: "motyw klatek króliczych powtarza się kilkukrotnie w obrazach artysty ok. 1927-1928. po jego wakacyjnym pobycie w Breuilpont, między innymi "Fleurs en plein air" ("Pejzaż przy zagrodzie") z dawnej kolekcji Rozalii Hammer (kat. 459 il. 3) [repr. w monografii "Tadeusz Makowski. Polski malarz w Paryżu, Wrocław 1976, il. 38], "Niches a lapins" ("Klatki królicze) z kolekcji W. Fibaka, kat. wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie, s. 123, il. 23. Omawiany obraz pochodzi ze zbiorów siostry Makowskiego, Karoliny Niedzielowej i jej córki Janiny Adamkowej w Krakowie". Kat. 465."