Latawce (Les cerfs-volants), 1928 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja p. Ryzynskiego, Paryż
- dom aukcyjny Boscher-Studer-Fromentin, Paryż, czerwiec 2007
- kolekcja prywatna, Polska
WYSTAWIANY:
- wystawa monograficzna artysty, Galerie Berthe Weill, Paryż, 5-18 listopada1928
LITERATURA:
- Tadé Makowski. Peintures du 5 au 18 Novembre 1928, Bulletin de la Galerie B. Weill Nr 70, tekst Louis Leon-Martin, Paryż 1928, poz. kat. 10, nlb. (il.)
- Władysława Jaworska, Tadeusz Makowski. Życie i twórczość, Wrocław, Warszawa, Kraków 1964, poz. 487, s. 352
- porównaj: "Troje dzieci z balonem i latawcem", około 1928, rysunek węglem, Muzeum Narodowe w Warszawie; reprodukowany w: Władysława Jaworska, Tadeusz Makowski. Polski malarz w Paryżu, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk 1976, nr kat. 139, nlb. (il.)

W 1928 roku odbyła się druga wystawa Tadeusza Makowskiego w Galerii Berty Weill przy rue Laffitte. Z galerią łączyło go wiele, ponieważ właśnie w niej odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty. Właścicielka galerii, pani Weill, "lubiła jego zabawne figurki, jego dzieci" (Per Krogh, List do Władysławy Jaworskiej, 20 stycznia 1958, cyt: Władysława Jaworska, "Tadeusz Makowski. Życie i twórczość", Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Wrocław, Warszawa, Kraków 1964, s. 212). Drugą wystawę artysta wspominał równie sentymentalnie. Z relacji przyjaciół wiadomo, że dobrze się czuł na wernisażu, na który licznie przybyli francuscy i polscy znajomi. Puszczano muzykę, zapamiętaną przez artystę jako dziewiątą symfonię Beethovena. Winszowano sukcesu. W swoim pamiętniku Makowski pisał: "Wydaje mi się, że moja osobowość wyzwala się coraz bardziej, i mam nadzieję, że posunę znacznie dalej ostrość mojej malarskiej wizji" (Tadeusz Makowski, Pamiętnik, 6 listopada 1928, s. 310). Pośród czternastu obrazów artysty wystawiono także prezentowany Les Cerf-volants (Władysława Jaworska, dz. cyt., s. 215, il.). Praca przedstawia trójkę dzieci w nieokreślonej przestrzeni. W dłoniach trzymają wspięte na długich sznurkach latawce. Snop światła padający na trzymane przez dzieci lampiony, oświetla od wewnątrz kompozycję. Na tę właściwość zwracał już uwagę przyjaciel artysty Tytus Czyżewski dodając, że "w tym leży siła Makowskiego jako malarza" (Tytus Czyżewski, Tadeusz Makowski malarz dzieci, gruszek i jabłek, "Życie Polskie", 10 II 1924). W prezentowanej pracy Makowski kontynuuje tematykę dziecięcą, obecną od początku lat 20. XX wieku, upraszcza jednak formę i sprawia, że dzieci zaczynają przypominać ludowe kukiełki lub przebierańców. Na szczególną uwagę zasługują fikuśne kapelusze przypominające nieregularne bryły. Okrągłe twarze postaci, o płaskim modelunku, zdobią oczy zredukowane do dwóch czarnych punkcików. Twarze dzieci nie zmieniają się jeszcze w maski, który to element będzie powszechnie obecny w późniejszej twórczości artysty (pierwszym krokiem ku akcentowaniu tego, co tajemnicze, a czasem makabryczne, jest zapewne prezentowana na tej samej wystawie "Maskarada" obecnie znajdująca się w Muzeum Narodowym w Poznaniu). Prezentowana praca jest jasnym i lekkim ujęciem rzeczywistości, która z czasem nabierze egzystencjalnego ciężaru.

Tadeusz Makowski jest jednym z najwybitniejszych artstów polskich 1 połowy XX wieku. Był malarzem, grafikiem i rysownikiem. W latach 1903-08 uczył się w Akademii krakowskiej u Józefa Unierzyskiego, Józefa Mehoffera i Jana Stanisławskiego; jednocześnie studiował filologię na Uniwersytecie Jagiellońskiem. W roku 1908, przez Monachium, wyjechał do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. Stamtąd wyjeżdżał na letnie sezony do Bretanii, Owerni oraz na południe Francji. Odbył też podróż artystyczną do Holandii i Belgii (1921). W Paryżu przyjaźnił się z wieloma znakomitymi malarzami, pisarzami oraz marszandami. Utrzymywał żywe kontakty z artystami polskimi przebywającymi we Francji i był prezesem paryskiego "Towarzystwa Artystów Polskich". Swoje prace wystawiał w kraju - w Krakowie i Warszawie (od 1907) i Lwowie (1910) oraz za granicą: w Paryżu, Barcelonie, Wiedniu, Budapeszcie i Amsterdamie. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety, zwłaszcza dzieci. Eksperymentując z malarstwem kubistycznym wypracował swój indywidualny styl. Formą, kolorem i światłem, a także pewną deformacją budował pełne liryzmu choć czasami nie pozbawione pewnej ironii czy drwiny kompozycje malarskie.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.