Martwa natura z gruszkami

Ok. 1920 r. Makowski maluje na deskach i dyktach o małym formacie szereg martwych natur stosując "prymitywizującą" konwencję nawiązującą do twórczości Henri Rousseau-Celnika i malarzy niedzielnych; powstają wówczas m.in. "Martwa natura na niebieskim tle", "Ananas na talerzu", "Jabłka w koszyku", "Martwa natura z jabłkami" (por. "Tadeusz Makowski. Malarstwo, rysunki, grafika", kat. wyst., Muzeum Narodowe w Warszawie 1960, poz. 151, 152, 155). Do tej serii dzieł zalicza się także oferowana "Martwa natura z gruszkami" o wąskiej, wysmakowanej, znakomicie zharmonizowanej kolorystyce opartej na dwutakcie różów i szmaragdowych zieleni dopełnionych tonami ugrów i brązów. Uproszczone, schematycznie ujęte formy owoców i talerza, podkreślone delikatnym konturem, zarysowane są na abstrakcyjnym, założonym zamaszystymi pociągnięciami pędzla tle. "Naiwna" stylizacja skromnego motywu pogłębia ewokowany w obrazie nastrój intymności, liryzmu i skupienia.