Pejzaż z małego miasteczka z dziewczynką, około 1926-27

Z lat 1926-27 pochodzi seria obrazów przedstawiająca zabudowę miasteczka Breuilpont i jego mieszkańców. Monografistka twórczości Makowskiego, Władysława Jaworska, wyróżniła pośród nich trzy grupy: pejzaże "przyzagrodowe", krajobrazy z motywem zakrętu drogi oraz widoki z wieżą kościółka w Breuilpont (porównaj: W. Jaworska, Tadeusz Makowski. Życie i twórczość, Wrocław [i in.] 1964, s. 185-94). Do tej trzeciej należy prezentowana na aukcji praca "Pejzaż z małego miasteczka z dziewczynką". Rozwiązaniami kompozycyjnymi i formalnymi akwarela odpowiada bezpośrednio obrazom olejnym z tego okresu, szczególnie "Pejzażowi normandzkiemu" (ok. 1927, Muzeum Narodowe w Warszawie), kończonemu przez Makowskiego w październiku 1927 roku. Do Marii Mickiewiczówny z Breuilpont pisał, "że jest jak ‘sopel lodu’, a ‘nogi i ręce zmarznięte nic dobrego nie wróżą’. Mimo to maluje po kilka godzin dziennie, ‘bo cóż robić, malować trzeba, skoro się po to przyjechało’" (cyt. za: W. Jaworska, dz. cyt., s. 191). "Pejzaż z małego miasteczka z dziewczynką", być może powstały już w grudniu, w paryskiej pracowni, przedstawia znaną z obrazów olejnych główną ulicę Breuilpont otoczoną domami. W tle rysuje się spiczasta korona drzewa oraz wieża kamiennego kościółka. Na pierwszym planie Makowski umieścił samotną dziewczynkę, która trzyma książkę pod ręką. Motyw dzieci powracających ze szkoły należy do silnie wówczas obecnych w wyobraźni artysty. Makowski zastosował charakterystyczną - subtelną i zgaszoną gamę barwną. Z palety kolorów wybrał szarości, róż, żółcienie oraz błękit na wieży kościoła, która stanowi perspektywiczną i barwną dominantę kompozycji. Malarz posługiwał się głównie akwarelą, lecz wyraz niektórych płaszczyzn i brył wzmocnił ołówkiem i pastelem.

Tadeusz Makowski jest jednym z najwybitniejszych artstów polskich 1 połowy XX wieku. Był malarzem, grafikiem i rysownikiem. W latach 1903-08 uczył się w Akademii krakowskiej u Józefa Unierzyskiego, Józefa Mehoffera i Jana Stanisławskiego; jednocześnie studiował filologię na Uniwersytecie Jagiellońskiem. W roku 1908, przez Monachium, wyjechał do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. Stamtąd wyjeżdżał na letnie sezony do Bretanii, Owerni oraz na południe Francji. Odbył też podróż artystyczną do Holandii i Belgii (1921). W Paryżu przyjaźnił się z wieloma znakomitymi malarzami, pisarzami oraz marszandami. Utrzymywał żywe kontakty z artystami polskimi przebywającymi we Francji i był prezesem paryskiego "Towarzystwa Artystów Polskich". Swoje prace wystawiał w kraju - w Krakowie i Warszawie (od 1907) i Lwowie (1910) oraz za granicą: w Paryżu, Barcelonie, Wiedniu, Budapeszcie i Amsterdamie. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety, zwłaszcza dzieci. Eksperymentując z malarstwem kubistycznym wypracował swój indywidualny styl. Formą, kolorem i światłem, a także pewną deformacją budował pełne liryzmu choć czasami nie pozbawione pewnej ironii czy drwiny kompozycje malarskie.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.