Portret krytyka Louisa Leona Martina, 1929 r.

ODWROCIE: fantazyjna sygnatura na płótnie - `Tade | Makowski | 1929 | Paris`

POCHODZENIE: zakup z kolekcji rodziny Solange Leon Martin, Paryż 2008
LITERATURA: Władysława Jaworska, Tadeusz Makowski - życie i twórczość, IS PAN 1964, repr. nr 144, s. 255, kat. poz. nr 519
Tadeusz Makowski jest jednym z najwybitniejszych artstów polskich 1 połowy XX w. Był malarzem, grafikiem i rysownikiem. W latach 1903- 08 uczył się w Akademii krakowskiej u J. Unierzyskiego, J. Mehoffera i J. Stanisławskiego; jednocześnie studiował filologię na Uniwersytecie Jagiellońskiem. W roku 1908, przez Monachium, wyjechał do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. Stamtąd wyjeżdżał na letnie sezony do Bretanii, Owerni oraz na południe Francji. Odbył też podróż artystyczną do Holandii i Belgii (1921). W Paryżu przyjaźnił się z wieloma znakomitymi malarzami, pisarzami oraz marszandami. Utrzymywał żywe kontakty z artystami polskimi przebywającymi we Francji i był prezesem paryskiego "Towarzystwa Artystów Polskich". Swoje prace wystawiał w kraju - w Krakowie i Warszawie (od 1907 r.) i Lwowie (1910 r.) oraz za granicą: w Paryżu, Barcelonie, Wiedniu, Budapeszcie i Amsterdamie. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety, zwłaszcza dzieci. Eksperymentując z malarstwem kubistycznym wypracował swój indywidualny styl. Formą, kolorem i światłem, a także pewną deformacją budował pełne liryzmu choć czasami nie pozbawione pewnej ironii czy drwiny kompozycje malarskie.