KRAJOBRAZ V

Studia rysunkowe rozpoczął w warszawskiej Szkole Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Jana Kauzika. W latach 1895-1896 studiował w Paryżu w Académie Vitti oraz u E. Aman-Jeana i R. Collina. W roku 1897 przysłał z Paryża po raz pierwszy prace na wystawę Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. W roku 1900 odbył podróż do Włoch i krótko studiował w akademii rzymskiej. Mieszkał stale w Warszawie, biorąc czynny udział w życiu kulturalnym i artystycznym miasta. W 1898 otrzymał srebrny medal w konkursie na serię pocztówek o tematyce warszawskiej (później prace te były wielokrotnie reprodukowane w seriach pocztówkowych). W roku 1916 Władysław Wankie w "Świecie", pisząc o Salonie Wiosennym Artystów Warszawskich, o Cieślewskim wspominał: "Stara Warszawa znalazła w Cieślewskim zakochanego w niej odtwórcę. Malarz zna jej wszystkie tajemnice (... ). Kto wie, czy te prace nie staną się z czasem najlepszym materiałem dla przyszłych badaczy naszej przeszłości budowlanej miasta". W latach 1906-1939 był aktywnym członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (kilkakrotny wiceprezes; został odznaczony w 1929 srebrnym medalem, a w 1935 otrzymał dyplom honorowy). W okresie międzywojennym należał także do stowarzyszenia Pro Arte, biorąc udział w licznych wystawach w kraju i za granicą (Moskwa 1924, Wenecja 1936, Nowy Jork 1939). W czasie powstania warszawskiego w 1944 przepadła większa część dorobku artystycznego (przed zniszczeniem, wg notatek artysty, było ich ponad 6 tysięcy). Wśród prac artysty dominującym tematem jest architektura, szczególnie Warszawy, ale spotkać się można również z pejzażem i martwą naturą, rzadszym tematem są przedstawienia figuralne i portrety. Malował najchętniej akwarelą i olejem, czasem temperą, pastelami. Rysunki często uzupełniał gwaszem. Uprawiał także monotypię. Twórczość Cieślewskiego zdobyła duże powodzenie w szerokim kręgu odbiorców, artysta stał się jedną z bardziej popularnych i charakterystycznych postaci Warszawy swojego czasu.