Projekt scenograficzny do "Wesela" S. Wyspiańskiego

Studia artystyczne rozpoczął w 1921 w warszawskiej szkole K. Krzyżanowskiego, by już rok później kontynuować naukę pod kierunkiem J. Pankiewicza w krakowskiej ASP. W 1923 wstąpił do utworzonego przez uczniów Pankiewicza Komitetu Paryskiego, wraz z którym wyjechał w 1924 do Paryża, gdzie pozostał do 1933. W poszukiwaniu artystycznych inspiracji podróżował po Francji, wyjeżdżał do Wielkiej Brytanii, odwiedził Afrykę. Po powrocie do kraju osiadł początkowo w Rudkach, potem w Grębaninie w Wielkopolsce. W czasie II wojny światowej - po krótkim pobycie w Szwecji - osiedlił się w Anglii. Od 1949 nauczał w Bath Academy of Art w Corsham. W 1954 wstąpił do London Group, zaś w 1956 został członkiem Royal West of England Academy. Postawa artystyczna Potworowskiego kształtowała się w dużej mierze w kręgu oddziaływania grupy St. Ives, ugrupowania działającego w Kornwalii, gdzie twórca najczęściej malował w otworzonej tam własnej pracowni. W 1958 powrócił do Polski i objął stanowisko profesora w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku i Poznaniu. Prezentowane rysunki to projekty scenografii do dramatu "Wesele" Stanisława Wyspiańskiego pochodzące z 1959 (rok, w którym odbyła się premiera sztuki w poznańskim Teatrze Polskim). Noszą one cechy formalne angielskiej fazy twórczości Potworowskiego, okresu kształtowania się jego oryginalnego stylu malarskiego. Wprowadzona w całościowym ujęciu sceny kolorystyka oparta na dwutakcie czerni i czerwieni świadczy o odchodzeniu od rozwibrowanej intensywnymi barwami, kontrastowej palety francuskiego postimpresjonizmu ku analizie niuansów malarstwa niemal monochromatycznego; synteza form zmierza natomiast ku abstrakcji. Pierwszy z omawianych rysunków zreprodukowany został w katalogu wystawy "Piotr Potworowski 1898-1962", jaka odbyła się w 1998 w Galerii Sztuki Współczesnej Zachęta (s. 197; wariant drugiego - s. 198).