PO POLOWANIU, 1897

Tadeusz Rybkowski studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1872-75), a następnie w Akademii Wiedeńskiej u C. Wurzingera, L. Loefflera, H. Makarta. Miał także zajęcia w pracowniach dekoracji teatralnych. Wiele podróżował - zwiedził Wiedeń, Włochy, Monachium, Drezno, Berlin, Paryż. W 1893 roku osiedlił się we Lwowie, gdzie działał jako artysta i pedagog. Był profesorem malarstwa dekoracyjnego w tamtejszej Państwowej Szkole Przemysłowej, otworzył także prywatną szkołę malarstwa dla kobiet. Malował sceny rodzajowe z terenów Pokucia (powroty z miasta, targi małomiasteczkowe, kuligi, polowania itp.) stosując technikę akwarelową. Jego twórczość nosi znamiona stylu Juliusza Kossaka. Charakterystyczne jest budowanie formy konturem i zapełnianie go kolorem, choć w wielu miejscach kreska ulega przerwaniu. Od 1880 roku Rybkowski dość regularnie wystawiał w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.