Portret kobiety, 1927 r.

Tadeusz Styka pochodził ze znanej rodziny artystów - malarzem byli jego ojciec Jan i brat Adam. Pierwsze lekcje rysunku i malarstwa otrzymał w pracowni swego ojca. Następnie uczył się, od roku 1900, u J. - J. Hennera i E. Carriere`a w Paryżu. Tam też mieszkał i miał swoją pracownię malarską. W roku 1929 przeprowadził się do Nowego Jorku, nadal jednak zachowując pracownię paryską. Od najmłodszych lat wystawiał swoje prace na Salonach i w galeriach paryskich oraz w Polsce, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Był uznanym portrecistą; malował znane osobistości ze świata sztuki, nauki, polityki i z kręgów arystokratycznych, m.in. portretował L. Tołstoja, I. Paderewskiego, M. Maeterlincka, S. D. Roosvelt, Polę Negri, W. Andersa, C. Flammariona. Malował także portrety, sceny rodzajowe i niekiedy kompozycje o tematyce religijnej.