PRZECHADZKA, około 1884

Do 1967 roku praca ta znajdowała się w zbiorach wnuczki artysty Marie-Louise Dervault w Paryżu.
Praca publikowana (w:) Aleksandra Melbechowska-Luty, Teofil Kwiatkowski 1809-1891, Wrocław 1966, s. 177, nr kat. 358, il. 80
Praca wystawiana:
1. Wystawa monograficzna T. Kwiatkowskiego, Biblioteka Polska, Paryż, 1967.
2. Teofil Kwiatkowski 1809-1891, w stulecie śmierci. Wystawa monograficzna
ze zbiorów polskich, oprac. Maria Grońska, Towarzystwo im. Fryderyka
Chopina, Warszawa 1991, nr kat. 110.

Malarz, wybitny przedstawiciel romantyzmu w malarstwie polskim. Studiował na Oddziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego u A. Brodowskiego i A. Blanka (1825-1830). Walczył w powstaniu listopadowym jako oficer 4 pułku piechoty liniowej; w roku 1832 wyemigrował do Francji. Studiował jeszcze u francuskich malarzy m.in. u Leona Cognieta. Początkowo zatrzymał się w Awinionie, następnie mieszkał na przemian w Paryżu i w Burgundii. Utrzymywał bliskie kontakty ze środowiskiem emigracyjnym, np. z rodziną księcia Adama Czartoryskiego w Hôtel Lambert, z Adamem Mickiewiczem, Teofilem Lenartowiczem i Fryderykiem Chopinem, którego wielokrotnie portretował (także na łożu śmierci); jemu też poświęcił cykl symbolicznych kompozycji Bal w Hôtel Lambert - Polonez Chopina. Malował olejno i akwarelą portrety współczesnych osobistości, przyjaciół i znajomych oraz nastrojowe, liryczne, przesycone romantyczną aurą krajobrazy z Prowansji i okolic Avallon w Burgundii. Stworzył wiele mistrzowskich akwarel: widoków przyrody, scen rodzajowych, patriotycznych, kostiumowych i alegorycznych. Wystawiał m.in. na oficjalnych Salonach paryskich (1839-1881) i w warszawskiej Zachęcie (1862-1873). Jego prace znajdują się w Muzeum Mickiewicza w Paryżu, w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie, Krakowie i Poznaniu, pozostałe w rękach prywatnych w Polsce, Francji i Stanach Zjednoczonych.