Gong, 1960 r.

Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, organizowany od 1962 roku przez Okręg Szczeciński Związku Polskich Artystów Plastyków. Pomysłodawcą odbywającego się co dwa lata Festiwalu był szczeciński malarz Ziemowit Szuman. Celem Festiwalu jest prezentacja aktualnych poszukiwań i osiągnięć w dziedzinie twórczości malarskiej. Cechą charakterystyczną imprezy jest otwarta formuła konkursu, w którym biorą udział zarówno doświadczeni twórcy, jak i młodzi absolwenci akademii sztuk pięknych.

"Trzeba dużo widzieć, by dużo odrzucać, poprzez eliminację zyskiwać większe bogactwo, a skrót formalny ma służyć jasności wypowiedzi i zwiększać siłę obrazu. Ciągle szukać własnego `ja` i walczyć z tym szczęściem, którym jest malowanie." (Teresa Pągowska)
Zawsze zdradzała nieprzeciętną wrażliwość kolorystyczną. W drugiej połowie lat 50. większy nacisk kładła na ekspresyjne wartości barwy. Tendencja ta znalazła rozwinięcie w kompozycjach z lat 60., powstałych w dużej mierze pod wpływem Piotra Potworowskiego, z którym zawarła znajomość i współpracowała w latach pracy w gdańskiej PWSSP (1950-64). Prezentowany obraz zawiera wile elementów zaczerpniętych właśnie ze sztuki wielkiego kolorysty i jest rzadkim przykładem wczesnej, abstrakcyjnej pracy potraktowanej fakturowo. W przeciwieństwie do Potworowskiego, którego domeną był pejzaż, a z czasem wyrosłe z niego malarstwo abstrakcyjne, Pągowska skupiła się potem na postaci ludzkiej. Właśnie w latach 60. jej malarstwo zdominował motyw silnie zdeformowanej, traktowanej skrótowo, ludzkiej (głównie kobiecej) figury, ukazywanej często w nieoczekiwanych, dynamicznych, często tanecznych, układach. Artystka chętnie operowała gwałtownymi spięciami sumarycznych kształtów oraz kontrastami plam jednolitego koloru. Przez tę umowność odbierała bohaterom jednoznaczny charakter.