Capri, 1935 r.

Studiowała w Warszawie: w latach 1924-1930 w Konserwatorium Muzycznym w klasie fortepianu, równocześnie w Szkole Sztuk Pięknych, w pracowni Tadeusza Pruszkowskiego. Często brała udział w plenerach malarskich w Kazimierzu Dolnym, podczas jednego z nich, w 1926 r. powstał film amatorski z jej udziałem w reżyserii Pruszkowskiego pt. "Szczęśliwy wisielec czyli Kalifornia w Polsce". Pierwszą wystawę indywidualną miała już w 1930 r. w Paryżu, później m.in. w Genui (1931 r.), Brukseli (1935 r. - nagrodzoną), Bostonie, Chicago, Toronto, Paryżu (1937 - Grand Prix w dziedzinie sztuki dekoratorskiej), Rapperswillu, Nowym Jorku, Sztokholmie, Londynie (1939 r.). Brała też udział w wystawach krajowych. W latach 1934-1936 studiowała scenografię na wydziale sztuki reżyserskiej Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. Projektowała scenografie do sztuk dramatycznych i oper, współpracowała z najwybitniejszymi reżyserami, m.in. Leonem Schillerem, Aleksandrem Zelwerowiczem, Edmundem Wiercińskim, później Bohdanem Korzeniewskim. Była też autorką znakomitych prac scenograficznych do spektakli operowych i baletowych w Operze warszawskiej. Po 1978 roku poświęciła się całkowicie malarstwu. Jej bogaty dorobek artystyczny był w okresie powojennym wielokrotnie prezentowany na wystawach indywidualnych i zbiorowych zarówno w kraju, jak i poza granicami, m. in. w Londynie, w Pradze, w Wenecji, Nancy, Nicei, Mediolanie i NRD, Moskwie, Leningradzie, Oslo, Neuchtel. Teresa Roszkowska zmarła tragicznie, zamordowana w swojej willi na Saskiej Kępie.