Tu i tu, 1956 r.

"Oto krótkie dzieje dojrzewania malarskiej wyobraźni. Na początku są formy prawie geometryczne, pęki i układy form w jasnej przestrzeni, smukłe jak skrzydła, cieszące oko chłodną i czystą barwnością. Ich niepokój bardzo jeszcze wstrzemięźliwie zapowiada to, co wkrótce nastąpi: gładka materia obrazów wzburzy się i zgęstnieje, rozerwie kształty zamknięte prostym konturem rozciągliwości, a jej gwałtowna, wielokierunkowa energia otworzy obszar ruchomy (…). Tak zapewne powstał 'Krajobraz organiczny' i kilka pokrewnych mu płócien. Jest też późniejszy nieco zespół prac, gdzie ów ruchomy żywioł malarski, wprzódy wypełniający sobą każdy zakątek obrazu - oddziela się od przestrzeni i na jej mrocznym tle wyrasta wielką niespokojną bryłą o formach powikłanych i barwach płonących na kształt postaci El Greca. Są i poszukiwania środków ekspresji właściwych taszyzmowi, podporządkowane wszakże dość jasno już formującej się własnej plastycznej wizji. Łączy ona w sobie porywcze zmysłowe odczucie bogactwa materii malarskiej z emocjonalną pobudliwością wyobraźni, w której prócz tego, co jest niepowtarzalne i własne, dostrzec można i wyraz pewnych tradycji środowiska. Myślę tu o romantyczno-ekspresyjnym nurcie sztuki krakowskiej, odradzającym się dziś raz jeszcze w twórczości młodego pokolenia. Tak można by rzecz opisać, pięknie ją umieszczając w kategoriach miejsca i czasu. Ale w opisie nie mieści się sprawa najważniejsza, a jest nią chyba ten okruch świadomości własnej, który artysta wynieść zdoła ponad nurt epoki, egzystencję środowiska. Malarstwo Teresy Rudowicz cenię dlatego, że będąc nowoczesne, nie powstaje z łatwych oczarowań nowoczesnością, a wyrastając z konkretnych wątków tradycji, umie być wobec nich przekorne. Można w nim znaleźć wrażliwość, biegłość i kulturę dające poczucie miary. Ale ważniejszy od nich wydaje mi się niecierpliwy upór, z jakim artystka porzuca we własnej pracy wszystko to, co staje się już łatwe, skończone, osiągnięte - aby przenikać wciąż głębiej, wciąż na nowo w wewnętrzny kształt swojej sztuki".
Janusz Bogucki, Katalog wystawy obrazów Teresy Rudowicz, marzec 1958, CBWA Kraków

Studia rozpoczęła w latach 1948-50 w gdańskiej PWSSP, a kontynuowała pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki w Akademii krakowskiej w okresie 1950-54. Należała do grona współzałożycieli i członków reaktywowanej po drugiej wojnie światowej GRUPY KRAKOWSKIEJ. Najwcześniejsze prace Rudowicz to inspirowane surrealizmem akwarele i fotomontaże (1953 r.). Dalsza jej twórczość utrzymana była w charakterze malarstwa abstrakcyjnego niekiedy metaforycznego. Na przełomie lat 50 i 60 - tych zaczęła tworzyć kolaże, w których z malarskim spoiwem łączyła drobne nieartystyczne "przedmioty gotowe".

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.