Bez tytułu, 2004 r.

"Ja po prostu chcę, żeby to ciągle było malowanie - mówi Ciecierski - żeby to było o malowaniu i procesie malowania, nakładania - i to wszystko. A ostatecznego celu naprawdę nie widzę. Nie widzę takiego punktu, do którego dojdę i potem już można umierać." (Tomasz Ciecierski)
Obrazy Ciecierskiego mają strukturę patchworku i są malarską wizualizacją filozofii patrzenia artysty. Brak jednego punktu widzenia, wielość kadrów, mnogość nakładających się na siebie przedstawień kojarzy się z wizją rozbitą na atomy. To konsekwencja wewnętrznego patrzenia, wydobywania z pamięci artysty wspomnień miejsc i związanych z nimi emocji. Pejzaże artysty, wchłonięte z rzeczywistości podczas licznych podróży, są pejzażami mentalnymi, malarskimi mapami nasyconymi uczuciem. Zawsze powstają w pracowni, Ciecierski nie maluje w plenerze.
Ukończył studia w ASP w Warszawie, której potem był wykładowcą. W 1981 i 1983 r. przebywał jako stypendysta w Stedelijk museum w Amsterdamie, w latach 1985-86 wyjechał na pobyt studyjny do Atelierhaus. Lata 1990-91 spędził w Musée d`Art Contemporain w Nîmes. Jego prace wystawiane były wielokrotnie w kraju i za granicą, brały udział w prestiżowych międzynarodowych pokazach sztuki: Festiwale Malarstwa w Cagnes-sur-Mer (1982, 1984), Biennale w Sao Paulo (1987, 1994) oraz Documenta w Kassel (1992). Jego prace znajdują się m.in. w kolekcjach Muzeum Narodowego (Łódź, Kraków, Poznań, Warszawa, Wrocław) i Stedelijk Museum (Amsterdam).