Kurtka dżinsowa Tomka, 2013 r.

W sztuce Tomka Kawiaka wyroby dżinsowe pojawiają się od początku lat 70., zaraz po emigracji artysty do Paryża. W ceramicznych rzeźbach i odlewach Kawiak imituje dzianinę spodni, wykroje kieszeni, czasem, jak w przypadku prezentowanej pracy, tworzy imitację ubrań. Francuska krytyka artystyczna, z Pierrem Restanym na czele, widziała w dżinsowych rzeźbach Kawiaka osobną, nieco żartobliwą, ale też krytyczną formułę popartu. W jednym z tekstów Restany pisał: "Pamięć zbiorowa zupełnie naturalnie łączy się z obiektem pożądania mas. Rzeźba Tomka całe swoje semantyczne bogactwo wywodzi z relacji między pożądaniem przedmiotu, a pamięcią. Estetyka splata się z moralnością, rozumianą jako filozofia ludzkiego działania". W przypadku sztuki Kawiaka przywołana przez Francuza kategoria konsumpcyjnego obiektu pożądania mas, wydaje się kluczowa. Należy pamiętać, że artysta podobnie jak kilka pokoleń Polaków wyrastał w kulcie błękitnych dżinsów. Za PRL-u dżinsowe spodnie i kurtki były symbolem lepszego świata, nieskrępowanej wolności i amerykańskiego szyku. Ich posiadanie zależało nie tylko od zasobności portfela, ale także szczęścia: pojawienia się w Pewexie w odpowiednim czasie. Wykorzystanie imitacji dżinsów w rzeźbie w momencie, kiedy artysta znalazł się we Francji i skonfrontował wyobrażenie o Zachodzie z rzeczywistością, wydaje się być symptomatyczne. Prezentowana praca jest interesująca również z innego powodu. "Kurtka dżinsowa Tomka" jest bowiem przykładem gry Kawiaka z mitem wielkiego artysty. Łupina zostaje opatrzona nie tylko ironicznym tytułem, ale również wypisanym na plecach logo: "TOMEK". Wystawiając na widok imitację należącego do siebie przedmiotu, Kawiak w przewrotny sposób serwuje widzowi "relikwię". Paradoksalnie, przedmiot uświęcony przez artystyczny gest, utrzymuje nadal swój profaniczny status - jest imitacją produktu masowego. Indywidualność "TOMKA", ściera się z powszechnością wzoru. Siła "Kurtki" wydaje się leżeć właśnie we wspomnianym paradoksie: zawieszeniu między unikatowością i powszechnością, powagą i żartem, sacrum i profanum.

Artysta jest jednym z najbardziej charakterystycznych twórców swego pokolenia. Ukończył malarstwo oraz architekturę wnętrz na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, dyplom uzyskał w 1968. Związany z macierzystą uczelnią, w latach 1968-70 pracował jako asystent w pracowni ceramiki na Wydziale Malarstwa. W 1970 roku zaprezentował akcję "Ból Tomka Kawiaka", podczas której zabandażował okaleczone przez służby miejskie drzewa przy jednej z lubelskich ulic. Tego samego roku wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował artystyczną edukację w Ecole des Beaux-Arts. Znany z oryginalnych działań artystycznych m.in. akcji "cegłowania" (briquetage), polegającej na pozostawianiu przez artystę w miejscach, które odwiedzał podczas swych licznych podróży, jednakowych cegieł wypalanych w czerwonej glinie, o wymiarach 20 x 10 x 3 cm.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.