Mokry pies, 2016 r.

Studiował na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki na ASP w Warszawie. Szerokie studia nad sztuką umożliwiły mu wykreowanie własnego stylu. Umiejętność odczytania dzieła pod względem technologicznym i formalnym oraz doświadczenie w zakresie konserwacji i restauracji dzieł stały się fundamentem pobudzającym jego wyobraźnię, a przede wszystkim kształtującym jego warsztat malarski. Wykorzystanie ikonicznych przedstawień jest w jego wypadku podstawą do odtwarzania warsztatu dawnych mistrzów, poszerzając tym możliwości manualne oraz ikonograficzne. Wykorzystanie artefaktów w jego pracach niesie ze sobą pierwiastek popkulturowy, który jest luźno połączony z ikonologią, co ma skłaniać odbiorcę do głębszej kontemplacji pracy. Autor ubiera konwencjonalną satyrę w formę bardzo wysublimowaną. Dzięki naturalnym skłonnością do perfekcjonizmu najlepiej odnajduję się w malarstwie figuratywnym, które w jego obrazach stają się najbardziej wiarygodną formą pastiszu. Nie ma w nich miejsca na przypadek, każdy detal potraktowany jest z pietyzmem. Pozwala on sobie także na dużą swobodę w zabawie formą i tematyką.