Bez tytułu, 1988 r.

Tomasz Tatarczyk to malarz, którego artystyczna droga rozpoczęła się stosunkowo późno. Kształcenie na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych rozpoczął on dopiero w wieku 30 lat, wcześniej ukończywszy studia na Warszawskiej Politechnice. Malarstwa uczył się w latach 1976-81, w pracowni Jana Tarasina, którego obok Zbigniewa Gostomskiego wymienia się, jako twórcę mającego największy wpływ na późniejszy styl Tatarczyka. I rzeczywiście jego zainteresowanie mocnymi kontrastami i wręcz graficzną organizacją przestrzeni płótna, jest wyraźną reminiscencją, stylu jego mistrza.
Artysta był samotnikiem, mieszkał wraz z żoną w Mięćmierzu, niedaleko Kazimierza nad Wisłą, z dala od wielkomiejskiego szumu. Główną inspiracją dla jego malarstwa stało się otoczenie. Doświadczenia codziennego życia były jego środkami do realizacji artystycznych ambicji. Syntetyczne krajobrazy i przedmioty to często powtarzane motywy, które rozwijał i twórczo interpretował. Tworząc kierował się intuicją, nie narzucał sobie sztywnych zasad. Malował szerokimi impastami tworząc zróżnicowane faktury. W jego obrazach jak u Marka Rothki widać fascynację bogactwem jednego koloru. Przyjaciele podkreślali, że potrafił wytworzyć kilkanaście odcieni czerni, każdy diametralnie różniący się od poprzedniego.
Koncentrował się na dbałości o szczegóły i mimo, że jego prace były minimalistyczne kolorystycznie to kolory były zarówno matowe jak i błyszczące zależnie, od jego zamierzeń. Artysta kierował swoją sztukę do wąskiego, niszowego kręgu odbiorców, które rozumiało surowy, indywidualny charakter jego twórczości. Profesor ASP w Warszawie, Waldemar Baraniewski, pisał o jego obrazach jako o "medium między życiem a śmiercią".
Ich wyjątkowość tkwi w ulubionej, wąskiej kolorystyce i skromnych środkach formalnych jakich używał. Przestrzeń obrazu budował za pomocą płaszczyzn rozdzielonych zdecydowanymi kontrastami czerni i bieli, skupiając się na prostych formach. Kurator Anna Król z Centrum Kultury Japońskiej Manggha w Krakowie, gdzie prezentowane były jego prace uważa, że "jego obrazy są pomostem w stronę ascetycznej kultury duchowej japońskiej".
Prezentowany obraz z 1988 należy do cyklu pejzaży podobnych kompozycyjnie i podejmujących ten sam temat – pejzaż górski. Z uwagi na niespotykaną wnikliwość kolorystyczną Tomasza Tatarczyka nazywany był przez historyków "badaczem czerni’’. Miał bardzo ciekawy, w pewien sposób ekstrawagancki styl malowania. Wstępne szkice tworzył zazwyczaj węglem w ciszy, a dalej malował już przy muzyce klasycznej. To wprowadzało go w odpowiedni nastrój. Prezentowana praca to czysto artystyczna kontemplacja form natury. Wyjątkowość tej pracy zamyka się w detalach i subtelności duktu pędzla artysty, uwiecznionego w mięsistych impastach.


Studiował w warszawskiej ASP. Jego twórczość jest efektem wnikliwej obserwacji wybranych z otoczenia i wielokrotnie powtarzanych motywów: zamknięte bramy, drogi, wzgórza, wąwozy, woda i unoszące się na jej powierzchni łodzie lub brodzące w niej psy. Od 1984 r. współpracuje z Galerią Foksal w Warszawie. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych m.in. w : Galerii Foksal, galerii BWA w Lublinie, Galerii Awangarda we Wrocławiu, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Galerii 86 w Łodzi, w Galerii Zachęta w Warszawie, Soho Center for Visual Arts w Nowym Jorku, Galerie Ucher, Kolonia. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych. W 1999 r. został laureatem Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Rysunku we Wrocławiu. Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku; Fundacji Sorosa w USA i Fundacji Rockefellera we Włoszech.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.